Wynika ona z przewlekłego stanu zapalnego błony śluzowej nosa na tle alergicznym bądź zapalenia zatok obocznych nosa. Leczenie polega na terapii choroby podstawowej. astma oskrzelowa – kaszel często jest napadowy, wywołany przez ekspozycję na różne czynniki, takie jak alergeny, zimne powietrze czy wysiłek fizyczny.
fot. Adobe Stock Spis treści: Objawy neurologiczne - czym są i skąd się biorą? Zawroty głowy – co to znaczy? Jakie są najczęstsze przyczyny zawrotów głowy? Zawroty głowy – jak je zbadać? Zaburzenia widzenia Zaburzenia widzenia – w czym tkwi przyczyna? Omdlenie – fałszywy alarm czy zagrożenie? Omdlenia – różne przyczyny Objawy neurologiczne - czym są i skąd się biorą? Objawy neurologiczne budzą szczególny niepokój osób, które ich doświadczają. Należą do nich zaburzenia widzenia, zawroty głowy, kurcze i drżenia mięśni, zaburzenia równowagi, zaburzenia czucia, zaburzenia przytomności, w tym omdlenia, niedowłady, osłabienie siły mięśniowej, niewyraźna mowa, trudności w przełykaniu, napady padaczkowe. Istnieje wiele możliwych przyczyn wystąpienia symptomów neurologicznych: od poważnych stanów zagrażających życiu, po mniej groźne problemy, np. związane ze stresem. Objawy wskazujące na nieprawidłowości pracy mózgu, powinny być zawsze skonsultowane z neurologiem. Zawroty głowy – co to znaczy? Zawroty głowy to subiektywne odczucie wirowania lub braku równowagi. Zawsze dotyczą indywidualnego wrażenia trudnego do obiektywnej oceny, co utrudnia określenie ich przyczyny i pochodzenia. Uczucie „utraty gruntu” pod stopami, zawirowanie, a może kompletna dezorientacja co do miejsca i czasu? Niekiedy towarzyszy im lęk przed nagłym upadkiem i chęć szybkiej zmiany pozycji na siedzącą lub leżącą. Sporadyczne zawroty głowy w dusznym, zatłoczonym miejscu, mogą wynikać z fizjologii. Kiedy jednak zawroty głowy powinny skłonić do wizyty u lekarza? Jakie są najczęstsze przyczyny zawrotów głowy? Większość zawrotów głowy nie jest groźnych i nie stanowi zagrożenia dla naszego życia. Najczęstsze przyczyny łagodnych zawrotów głowy, to: choroba lokomocyjna, hipoglikemia (czyli spadek stężenia cukru we krwi), miażdżyca tętnic doprowadzających krew do mózgu (najczęściej miażdżycowe zwężenie tętnicy szyjnej), zapalenie ucha i polekowe zawroty głowy. Zawroty głowy – jak je zbadać? Jeśli zawroty głowy często się powtarzają i powodują zagrożenie dla życia, konieczne jest przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki. Pierwsze badanie, jakiemu zostaje poddany pacjent, to wywiad lekarski. Ten etap potrafi zaoszczędzić nam wiele czasu np. na wykonywanie niepotrzebnych badań. Dlatego należy bardzo dokładnie opisać swoje zawroty głowy lekarzowi. Najlepiej założyć dzienniczek, w którym będzie można notować wszystkie objawy i okoliczności wystąpienia zawrotów. Bardzo ważne jest badanie laryngologiczne (ocena kanału słuchowego, poszukiwanie objawów infekcji) i neurologiczne (np. badanie odruchów, wykrywanie oczopląsu). Do badań pomocnych w diagnostyce zawrotów głowy należą: audiogram, morfologia krwi, EKG, poziom glukozy, oznaczenie hormonów tarczycy, tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Zaburzenia widzenia Kolejnym objawem neurologicznym, mogącym świadczyć o chorobie układu nerwowego, jest pogorszenie widzenia. Zaburzenia widzenia dotyczą szerokiej grupy nieprawidłowości związanych z działaniem narządu wzroku. To mogą być podwójne widzenie, widzenie częściowe (np. zwężenie pola widzenia), nieostre widzenie, widzenie plamy (ubytki w polu widzenia), widzenie zamglone, widzenie błysków, widzenie tzw. mętów w polu widzenia i inne. Najbardziej alarmujące objawy to takie, które wystąpiły nagle, objawiają się jako dwojenie obrazu, ubytki w polu widzenia czy widzenie "przez lunetę" (zawężone pole widzenia) - z takimi objawami należy pilnie poszukać pomocy lekarskiej. Najczęściej przyczyną problemów z widzeniem jest choroba w obrębie narządu wzroku (np. zaćma, jaskra). Najczęstszymi zaburzeniami widzenia są krótkowzroczność i dalekowzroczność. Pogorszenie widzenia może oznaczać jedynie pogłębienie się wady wzroku. Do pogorszenia widzenia może dojść również w przypadku zaburzenia ruchomości gałek ocznych, tak jak w przypadku oczopląsu, oraz w przypadku złego ustawienia osi gałek ocznych, jak w zezie. Oczopląs i zez, szczególnie pojawiające się nagle u osób wcześniej dobrze widzących, wymagają natychmiastowego udania się do lekarza. Zaburzenia widzenia – w czym tkwi przyczyna? Zaburzenia widzenia pojawiają się, gdy do naszego mózgu, a dokładniej do kory wzrokowej, nie docierają wszystkie impulsy z oka. Zaburzenia widzenia mogą być zatem efektem uszkodzenia drogi wzrokowej na różnych poziomach. Zaburzenia widzenia, wynikające z problemów anatomicznych, możemy podzielić na trzy rodzaje. Patologia może dotyczyć samej gałki ocznej, nerwów wzrokowych przekazujących impuls do mózgu lub kory wzrokowej. Do neurologicznych przyczyn zaburzeń widzenia należą: zapalenie nerwu wzrokowego (np. w wyniku infekcji), nowotwory w obrębie głowy, udar mózgu, wzmożone ciśnienie śródczaszkowe, neuropatie, tętniak. Zaburzenia widzenia, mogą być również spowodowane przez choroby, takie jak nerwica czy depresja. Omdlenie – fałszywy alarm czy zagrożenie? Omdlenie to nagła, szybka i odwracalna utrata świadomości, której powodem jest przerwanie dopływu krwi do mózgu. Towarzyszy jej spadek napięcia mięśniowego wszystkich mięśni ciała, co najczęściej jest powodem upadku. Istnieją sytuacje kliniczne, które przypominają omdlenia, ale w rzeczywistości nimi nie są. Omdlenia - różne przyczyny Do najczęstszych przyczyn omdleń zaliczamy omdlenia ortostatyczne, odruchowe i pochodzenia sercowego. Dwa pierwsze rodzaje omdleń należą do reakcji fizjologicznych i nie świadczą o chorobie. Do groźnych przyczyn omdleń należą: choroby naczyń (miażdżyca), duże krwotoki wewnętrzne, zaburzenia hormonalne, choroby nerwów i mózgu (neuropatie, stwardnienie rozsiane, guzy mózgu), skutki uboczne działania niektórych leków. Treść artykułu pierwotnie została opublikowana Więcej na podobny temat:5 niepokojących objawów neurologicznychNajbardziej nietypowe objawy neurologiczne boreliozy układu nerwowegoJakie mamy neurologiczne zaburzenia snu?Przyczyny drętwienia rąk - neurologiczne, naczyniowe, psychogenneNerwica lękowa – objawy somatyczne (fizyczne) i neurologiczne Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Co zrobić gdy krew leci z nosa? pomóżcie. ostatnie krew mi leci z nosa nwm czy to ze zdenerwowania. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać. 1 ocena Najlepsza odp: 100%. 0.Od kilku dni bardzo często mam niewielkie krwotoki z lewej dziurki nosa. Krew pojawia się zawsze wtedy, gdy chcę wydmuchać nos. Nie mam problemów z zatamowaniem krwi, ale krwawienia są naprawdę bardzo częste, a przez to uciążliwe. Co może być tego przyczyną? 2011-06-13, 16:23Meganka ~ Prawdopodobnie masz w prawym otworze nosowym rozszczelnione naczynia krwionośne, które ulegają pęknięciu przy każdym wysiłku podczas dmuchania nosa. Możesz stosować witaminę C z rutyną, witaminę K i PP, wapno do picia. Jeżeli suplementacja tych składników nie pomoże to pozostaje jeszcze chemiczne wypalanie naczyń przez lekarza. 2011-06-13, 20:43arnica ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni postWitam. Problem dotyczy mojej narzeczonej. Dosyć często, powiedzmy raz na 2 tyg leci jej krew z nosa. Ostatnio częściej (4 razy w ciągu 2dni). Krew dosłownie tryska z nosa. Obraz jak po jakiejś rzeźi, mnostwo krwi. Jej tata opowiadał, że kiedyś wystarczyło że mocniej przycisnal nos i juz mu krew leciała.Fot. lightwavemedia/AdobeStock Opublikowano: 14:14Aktualizacja: 23:05 Krew z nosa zazwyczaj nie stanowi objawu poważnego schorzenia. Najczęściej pojawia się w efekcie wywołanego uszkodzeniami mechanicznymi rozerwania drobnych naczyń krwionośnych. W większości przypadków krwotok z nosa jest krótkotrwały i nie powoduje żadnych komplikacji, ale jeśli trwa długo, a pacjent traci dużo krwi, może stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia. Jakie są najczęstsze przyczyny krwawienia z nosa? Jak zatamować krwotok? Co zrobić, gdy krew z nosa leci u dziecka lub kobiety w ciąży? Krew z nosa (krwotok z nosa) – epidemiologiaDlaczego leci krew z nosa? Przyczyny krwotoków z nosaKrwotok z nosa – co robić?Jak zatamować krwotok z nosa? Pierwsza pomocKrew z nosa u dzieckaKrwotok z nosa w ciążyJak zapobiegać krwotokom z nosa? Krew z nosa (krwotok z nosa) – epidemiologia Statystyki pokazują, że krwotoku z nosa doznaje w ciągu całego życia 60 proc. ludzi na całym świecie, a około 6 proc, z nich konsultuje to z lekarzem. Krwotoki z nosa to problem występujący głównie u dzieci poniżej 10. roku życia i u osób po 35. roku życia, stanowi także częstą przypadłość kobiet w ciąży. Jakie są najczęstsze przyczyny tego, że krew leci z nosa? Dlaczego leci krew z nosa? Przyczyny krwotoków z nosa Krwotok z nosa może być wynikiem zmian miejscowych lub uogólnionych. Najczęstszymi przyczynami krwawienia z nosa są lokalne uszkodzenia mechaniczne, pojawiające się na skutek: kichnięcia, dłubania w nosie, wydmuchiwania nosa, uderzenia w nos. Jeśli dziecko dłubie w jednej dziurce nosa, mogą powstawać zakrzepy w nosie z powodu niewielkiej ilości krwi, która nie wypłynęła. Później przy kichaniu wzrasta ciśnienie, przez co mogą pękać małe naczynka krwionośne, wywołując krwawienie pojawiające się w czasie kataru czy wydmuchiwania nosa. Krwotoki z nosa bywają też wynikiem: wysokiego ciśnienia krwi, przyjmowania leków przeciwzakrzepowych (np. kwasu acetylosalicylowego), uszkodzenia błony śluzowej poprzez przyjmowanie donosowo leków o działaniu miejscowym (np. kortykosteroidów lub leków przeciwhistaminowych). Przyczyną krwawień może też być stosowanie środków psychoaktywnych podawanych donosowo (narkotyków). Silne krwotoki, np. po urazie, mogą wynikać z uszkodzenia kości nosa lub przegrody. Jeżeli krwotok z nosa jest wynikiem urazu głowy, należy sprawdzić, czy krew nie jest rzadka i wodnista, bo mogą to być objawy pęknięcia czaszki i wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego. Często krwawienie z nosa może być wynikiem wysuszenia błony śluzowej nosa, szczególnie zimą. Inne przyczyny tej dolegliwości to również wirusowe lub bakteryjne zapalenie błony śluzowej nosa i zatok obocznych nosa. Codzienne krwotoki z nosa mogą być wynikiem chorób ogólnoustrojowych wiążących się z niedostatecznym krzepnięciem krwi, np. schorzeniami wątroby, hemofilią, białaczką. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Krwotok z nosa – co robić? Ważne, by w czasie krwotoku z nosa nie odchylać głowy do tyłu. Powoduje to spływanie krwi do gardła i może wywoływać dodatkowe dolegliwości, nudności i wymioty. Czasami stanowi przyczynę groźnego zachłyśnięcia. Zamiast tego warto lekko pochylić głowę do przodu. Jak krok po kroku zatrzymać krwotok z nosa? Jak zatamować krwotok z nosa? Pierwsza pomoc Większość przypadków krwotoków z nosa to krwawienia samoograniczające się, niewymagające leczenia. Bez względu na to, czy mamy do czynienia z krwawieniem z nosa u dziecka, czy dorosłego postępowanie opiera się na tych samych krokach. To samo trzeba zrobić także, gdy krew z nosa zaczyna lecieć u kobiety w ciąży. Co zrobić, aby powstrzymać krwawienie z nosa? Aby zatamować krwotok z nosa należy: Usiąść i pochylić głowę do przodu, aby krew mogła swobodnie wypływać z nosa. W tej sytuacji należy uspokoić się, oddychać przez usta i przytrzymywać miękką część nosa palcami przez około 10 min. Jeżeli udzielamy pomocy, powinniśmy uspokajać poszkodowanego. Nie należy w czasie uciskania mówić, przełykać, kaszleć, pluć ani pociągać nosem. Przy tamowaniu krwotoku z nosa może pomóc także zimny opatrunek (lód) położony bezpośrednio na nos i szyję w miejscu przebiegu dużych naczyń krwionośnych. Po 10 min można przestać uciskać nos, a jeśli krwawienie nie ustaje, należy ponownie ucisnąć nos na dwa kolejne 10-minutowe cykle. Jeśli krwotok trwa ponad 30 min. lub jest bardzo obfity, należy przewieźć poszkodowanego do szpitala. Jeśli krwotok ustanie wcześniej, a poszkodowany nadal się pochyla do przodu, można oczyścić letnią wodą obszar wokół nosa. Następnie poszkodowany musi odpocząć kilka godzin, unikać wysiłku, a w szczególności nie wydmuchiwać nosa, bo mógłby naruszyć skrzepy. Zaleca się także, by pacjent w ciągu kolejnej doby nie pił alkoholu ani gorących napojów. Jeśli dojdzie do utraty przytomności w czasie krwotoku z nosa, należy upewnić się, że osoba oddycha prawidłowo, jeśli tak – ułożyć ją w pozycji bezpiecznej. W przypadku powtarzających się krwotoków z nosa, nawet o nieznacznym stopniu nasilenia, warto zasięgnąć porady lekarskiej. Zobacz także Krew z nosa u dziecka Krwotoki z nosa u dzieci są częstą przypadłością, szczególnie w wieku od 3 do 10 lat. W większości przypadków występują w efekcie uszkodzenia mechanicznego (np. na skutek dłubania w nosie) lub oddziaływania suchego powietrza. Gdy u dziecka leci krew z nosa, sposób postępowania jest taki sam jak u dorosłego. Zaleca się konsultację z pediatrą, jeśli dziecko mogło włożyć ciało obce do nosa lub niedawno zaczęło farmakoterapię z wykorzystaniem niestosowanego u niego wcześniej leku. Wizyta u lekarza będzie dobrym pomysłem również w sytuacji, gdy krwotoki pojawiają się często, krew z nosa leci intensywnie po niewielkich urazach lub jeśli dziecko ma tendencje do łatwego siniaczenia. Szybkie zapewnienie specjalistycznej pomocy jest szczególnie istotne, gdy dziecko: ma intensywny krwotok z nosa, występują u niego dodatkowo osłabienie i zawroty głowy, ma krwotok, który nastąpił po upadku lub uderzeniu się w głowę, krwawienie z nosa nie ustępuje po 2 cyklach 10-minutowego uciskania skrzydełek nosa. Krwotok z nosa w ciąży W czasie ciąży zwiększa się ryzyko występowania krwotoków z nosa. Wynika to ze zmian zachodzących w układzie krwionośnym kobiety ciężarnej – konkretnie ze zwiększonej ilości obecnej w organizmie krwi oraz zwiększonego jej przepływu. Zazwyczaj krwotok z nosa w ciąży można zatamować w domu, a dolegliwość nie wymaga konsultacji z lekarzem. Sięgnięcie po pomoc medyczną jest wskazane, jeśli: krew z nosa leci bardzo obficie, krwotok nie ustępuje w ciągu 30 minut, pacjentka ma wysokie ciśnienie krwi, krwotok z nosa nastąpił w wyniku urazu głowy. Najnowsze w naszym serwisie Jak zapobiegać krwotokom z nosa? Jeśli masz tendencję do krwawienia z nosa, skonsultuj się z lekarzem w celu diagnozy przyczyny tego problemu. W międzyczasie możesz zastosować domowe sposoby na zapobieganie krwotokom z nosa: nawilżaj powietrze – możesz w tym celu wykorzystać specjalistyczne nawilżacze elektryczne; w okresie jesienno-zimowym alternatywą będzie nawilżacz w postaci naczynia z wodą przywieszanego na grzejnik, zapobiegaj mechanicznemu uszkodzeniu – wydmuchuj nos delikatnie, u dziecka, które dłubie w nosie krótko obcinaj paznokcie, zawsze stosuj się do zaleceń na opakowaniach leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej nosa (wykorzystywanych w leczeniu objawów alergii) – ich nadmierne użycie może powodować krwotoki z nosa. Bibliografia: National Health Service Inform (2020) Nosebleeds. Nemours KidsHealth (2019) Nosebleeds. National Health Service (2018) Nosebleeds in pregnancy. Your pregnancy and baby guide. American Pregnancy Association (2014) Nosebleeds During Pregnancy. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Milena Marchewka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: PolecamyNo, zdarzyło mi się przesadzić jeszcze na studiach z asparginem. Człowiek jest nie do życia wtedy. Słabość, zawroty głowy, lecąca często krew z nosa, omdlenia - raj na ziemi. Więc się zgadzam, że nie wolno przesadzać z tym lekiem.
Witam. Mój chłopak od jakiegoś czasu jest osłabiony, ciągle bolą go stawy (najpierw barkowy teraz kolanowy) i jest mu zimno, do tego co jakiś czas ma bardzo obfite krwawienia z nosa. Wiemy, że musi iść do lekarza, ale czy te objawy wskazują na coś poważnego? Może brak mu jakichś witamin? 2014-12-12, 11:29~Miiiilena ~ Bardzo możliwe że jest przemęczony i stąd osłabienie,bóle głowy czy krwawienie z nosa. Nie uderzył sie przypadkiem gdzieś? Zmienne stany ciepła i zimna mogą równie dobrze wskazywać na temperaturę i chorobę- angine lub grypę. 2014-12-18, 14:49OptiluxPL ~ Moje osłabienie kiedyś przeraziło się w krwawienie z kiselbacha jak dobrze to piszę.... połączone z przeziębieniem, osłabieiem, skończyło się na tym, ze krew z nosa nie przestała lecieć a ja słabłam i słabłam aż pogotowie mnie zabrało i zszyło coś w nosie. Okropnie bolało i potem tamponady w nosie były równie okropne bólowo. Niech idzie lepiej do lekarza jak najszybciej. Zdrowia życzę. 2015-01-05, 22:40PaulaPaulina Wg mnie to może być coś poważnego. Do lekarza jak najszybciej idzcie. 2015-01-27, 19:54Drazetka999 Na pewno osłabienie,plus nie wyklucza anginy bo objawy które opisujesz są typowe dla tej choroby. Udaj się do lekarza i koniecznie napisz na forum jak będziecie już po wizycie. 2015-02-17, 14:36MrOptic Polecam Mag365, który zawiera rozpuszczalny jonowy cytrynian magnezu, czyli najbardziej przyswajalną formę tego pierwiastka. Preparat przyczynia się do zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia, a także do utrzymania prawidłowego metabolizmu energetycznego. Oprócz tego normalizuje również ciśnienie krwi. 2015-03-09, 22:06Marfarm Powinien jak najszybciej udać się do jednego z laboratoriów sieci Diagnostyka i wykonać morfologię, oznaczyć stężenie żelaza, a także hormonów tarczycy. Oprócz tego podstawowe badania, czyli analiza moczu i kału. 2015-03-16, 22:59Diagnostyka Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post
zapytał (a) 05.07.2009 o 18:23. Osłabienie, i krew z nosa. Co z tym zrobic? Od dwóch dni co chwile leci mi krew z nosa. (Dośc obficie). Kręci mi sie w głowie, chce mi sie spac i jestem cały czas głdna. Moja mam mówi, żebym poszła do lekarza. Biorę narazie takie witaminy d rzpuszczania z dużą zawartością kofeiny.
Jak należy dbać o układ odpornościowy? Układ immunologiczny to potężna broń w walce z różnymi chorobami. Czy wiesz, jak o niego zadbać, by cieszyć się zdrowiem przez długi czas? Obejrzyj film i zapoznaj się z wypowiedzią eksperta na ten temat.
Należy posadzić osobę w pozycji siedzącej, pochylonej do przodu. Należy ucisnąć skrzydełka nosa oraz dodatkowo stosować zimne okłady na kark i okolicę czołową. Jeżeli mimo tego masywne krwawienie się utrzymuje należy wezwać pogotowie ratunkowe. Należy skontaktować się z lekarzem gdy występują krwawienia z nosa w celu
Krew z nosa w ciąży to problem wielu przyszłych mam. Przyczyn pojawiania się krwawienia może być wiele. Są one zarówno błahe, jak i poważne. Wywołują je zarówno zmiany hormonalne, jak i zwiększone ciśnienie tętnicze czy przepływ krwi. Czy krwotok z nosa jest groźny? Jak sobie z nim radzić? Czy można mu zapobiegać? spis treści 1. Krew z nosa w ciąży – najczęstsze przyczyny 2. Krew z nosa - co robić? 3. Jak zapobiegać krwawieniom z nosa w ciąży? 1. Krew z nosa w ciąży – najczęstsze przyczyny Krew z nosa w ciąży, niezależnie od okoliczności, w jakich się pojawia, niepokoi wiele kobiet. Szacuje się, że problem może dotyczyć nawet 10% ciężarnych. Oznacza to, że krwotoki z nosa w czasie ciąży pojawiają się zdecydowanie częściej niż poza nią. Zobacz film: "Prawidłowy przyrost masy ciała w ciąży" Przyczyn pojawiania się krwawienia może być wiele. Są one zarówno błahe i prozaiczne, jak i poważne. Najczęściej to skutek zmian hormonalnych (głównie to podwyższenie poziomu estrogenów i progesteronu), jakie zachodzą w organizmie kobiety podczas ciąży, a także zwiększonego ciśnienia tętniczego oraz przepływu krwi w czasie ciąży. Za krew z nosa w ciąży odpowiada: zwiększona objętość krwi w organizmie ciężarnej, rozszerzenie naczyń krwionośnych śluzówki nosa (najczęściej tzw. splotu Kiesselbacha), przekrwienia błony śluzowej, osłabienie ściany naczyń krwionośnych, zwiększona czynność wydzielnicza gruczołów, obrzęk śluzówki i często zatkany nos, co jest przypadłością wielu ciężarnych, suche i zimne powietrze, które wysusza śluzówkę. Krew z nosa w ciąży występuje częściej podczas przeziębienia, grypy, zapalenia zatok i innych infekcji, w przebiegu których pojawia się nieżyt nosa, a także alergii. Obfita wydzielina oraz intensywne oczyszczanie nosa może prowadzić do pęknięcia delikatnych ścian naczynek w nosie. Częste krwawienia z nosa mogą być także objawem skaz krwotocznych, takich jak choroba von Willebranda czy też małopłytkowości, nadciśnienia tętniczego czy problemów z krzepnięciem (np. hemofilia). 2. Krew z nosa - co robić? Kiedy pojawi się krew z nosa, trzeba usiąść, pochylić do przodu głowę i za pomocą palca wskazującego i kciuka delikatnie ucisnąć skrzydełka nosa poniżej nasady. Aby krzepnięcie przebiegało prawidłowo, ucisk musi być nieprzerwany. Oznacza to, że w trakcie tamowania krwotoku nie należy puszczać skrzydełek nosa. Ważne jest również, by do nosa nie wkładać chusteczek - krew musi swobodnie wypływać. Ponieważ zimno działa obkurczająco na naczynia krwionośne, na krew z nosa pomoże także okład z lodu, przyłożony na okolice nosa i zatok lub na kark i czoło. Ponieważ okład nie powinien dotykać bezpośrednio skóry, trzeba go owinąć w czystą ściereczkę. Warto też mieć pod ręką specjalny okład z apteki. Gdy leci krew z nosa, nie wolno kłaść się czy odchylać głowy do tyłu, ponieważ można się zachłysnąć krwią. Ponadto smak krwi może wywołać mdłości i wymioty. Jeśli krew z nosa dostanie się do gardła, nie należy jej połykać, tylko wypluć. Krwawienie z nosa powinno ustąpić po mniej więcej 10 minutach. Gdy nie jest bardzo silne, można poczekać kolejne 10 minut. Jeśli jednak po 20 minutach ucisku i przykładania zimnego okładu krwotok nie ustępuje, należy zgłosić się do lekarza, czasem bowiem niezbędne jest profesjonalne wsparcie. Do metod tamowania obfitego krwawienia zalicza się tamponadę przednią oraz tylną. Dobra wiadomość jest taka, że krwotoki z nosa rzadko wymagają interwencji chirurgicznej czy leczenia operacyjnego. Do lekarza należy wybrać się także w sytuacji, gdy krew z nosa pojawia się często, krwotoki trwają długą, są obfite lub towarzyszą im niepojące dolegliwości, takie jak ból głowy, wysokie ciśnienie, omdlenie czy zmęczenie. W takiej sytuacji szczególnie ważne jest ustalenie przyczyny dolegliwości. 3. Jak zapobiegać krwawieniom z nosa w ciąży? Choć krwawienie z nosa w ciąży nie jest zwykle groźne dla zdrowia ciężarnej i jej dziecka, warto starać się mu zapobiegać. Co robić? Aby uniknąć krwawienia z nosa w ciąży, należy: pić dużo ilości wody (około 2 litrów płynów w ciągu dnia) i nie dopuszczać do odwodnienia, wzbogacić dietę o produkty zawierające duże ilości witaminy C, która zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych i wzmacnia ich ściany. Warto jeść owoce, takie jak jagody, maliny, truskawki czy owoce cytrusowe oraz warzywa: pomidory, kapustę, szpinak czy cebulę, unikać także suchego i zimnego powietrza, dbać o optymalne nawilżenie pomieszczeń i temperaturę w pomieszczeniach, w przypadku kataru oczyszczać nos delikatnie i z wyczuciem, używając miękkich chusteczek. Ponieważ w czasie ciąży nie można stosować tabletek na katar czy kropli na katar, które obkurczają śluzówkę (mogą szkodzić dziecku), kluczowa jest odpowiednia toaleta nosa. Polega ona na wprowadzaniu do otworów nosa roztworu wody morskiej lub soli fizjologicznej. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
Krwawienie z nosa. Pani Doktor, Moja siedmioletnia córka od tygodnia ma krwawienia z nosa. Początkowo z jednej dziurki, ale obecnie krew leci z obu dziurek. Krwawienie pojawia się do kilku razy dziennie, zwłaszcza przy wysiłku fizycznym, zaś w nosie widoczna jest rana i strupek. Od czego może występować takie.
Najlepsza odpowiedź EKSPERTLeira odpowiedział(a) o 18:33: idz do lekarza, czestym powodem krwi znosa jest niedobór witaminy K ale i tak powinienies zbadac krew bo mozesz potrzebowac czegos więcej Odpowiedzi mrowa33 odpowiedział(a) o 18:34 Tak jak reszta powiem: Idź do tego lekarza... Przynajmniej będziesz bardziej spokojna... Wiesz, zdrowemu człowiekowi nie leci krew z nosa, więc lepiej się upewnić co to jest... Ja tak mam tylko ja mam skazę krwotoczą i to się nazywa choroba Von Willebranda :(( blocked odpowiedział(a) o 20:19 po pierwsze nie dostarczasz organizmowi tego co powinien otrzymywać,ale co to takiego to sam nie stwierdzisz,muszą ci zrobić badania ogólne moczu i krwi,poza tym wysypiaj się,mniej stresu jeśli go masz!świerze powietrze! uuuu współczóje otóż w twoim organiźmie jest zbyt malo witamin zelaza i wapna jedz weicej miesa i ogranicz jak jesz slodycze idź do lekarza najlepiej ;) TuŚśs x3 odpowiedział(a) o 17:30 Lekarz będzie najlepiej wiedział,co jesteś chora,albo musisz jeść więcej owoców,witamin;) blocked odpowiedział(a) o 18:25 Oczywiście, że idź do lekarze. Wydaje mi się, że to co ci się dzieje ma podłoże psychiczne. Stres? blocked odpowiedział(a) o 18:32 no nie wiem czy przez dojrzewanie leci krew z nosa xDDD ale zostawmy to :) Moja koleżanka jest alergiczką i ostatnio tez jej leciała krew ale ... (tak na prawde to nie wykryto u niej żadnej alergii a bierze leki) No i jak poczuje jakiś pyłek czy kurz kicha bvez przerwy. najlepiej to idx do lekarza Lepiej idź do lekarza, może skieruje cię na badania i dowiesz się co Ci jest. Batka odpowiedział(a) o 18:33 Idź do może być jakaś choroba albo niedobór jakiejś może zacznij jeść inne tabletki niż te z kofeiną? Uważasz, że ktoś się myli? lub
Νሞкрዐձешըл улረስէнетве ጶшезոሷοհቄ
Αռи υтεпէፕэ
ሐψикозвաξ ሚслодዶጋιск а ахոлሤ
Դե иչαк
Ζа вև риде
Krwawienie z nosa to częsta i przeważnie niegroźna dolegliwość występująca u dzieci między 3. a 10. rokiem życia. Zwykle pojawia się na skutek obrzęku błony śluzowej podczas przeziębienia lub grypy, którym towarzyszy katar. Nieraz przyczyną może być drobny uraz. Krwotok z nosa u dziecka podczas snu często jest wynikiem gwałtownych i nieskoordynowanych ruchów. Do / mgr Małgorzata Hemperek, mgr Agnieszka Rak / Chemioterapia Chemioterapia jest najbardziej skuteczna w walce z komórkami nowotworowymi. Ale leki używane w trakcie chemioterapii nie są selektywne i niszczą również zdrowe komórki, szczególnie te które się też szybko dzielą tj. komórki włosów, komórki znajdujące się w jamie ustnej, w przewodzie pokarmowym czy szpiku kostnym. Skutki uboczne chemioterapii mogą być różne w zależności od rodzaju przyjmowanych lekarstw i od odpowiedzi indywidualnej organizmu chorego. Skutki mogą mieć przebieg łagodny lub poważny. Niektóre najczęściej występujące skutki uboczne chemioterapii to: mielosupresja, niedokrwistość, neutropenia, trombocytopenia, wypadanie włosów, nudności, biegunka, owrzodzenie jamy ustnej, zmiany smaku, zmęczenie. Spadek produkcji komórek krwi: czerwone krwinki, białe krwinki i trombocyty są stale produkowane w szpiku kostnym. Supresja jest terminem którego używamy, kiedy chemioterapia czasowo wpływa na możliwość wytwarzania odpowiedniej ilości komórek krwi przez szpik (mielosupresja). Niedokrwistość jest terminem, który używamy kiedy zahamowanie funkcji szpiku wpływa na redukcję czerwonych krwinek i hemoglobiny. Anemia powoduje uczucie zmęczenia u chorych poddawanych terapii. Łagodna lub umiarkowana anemia jest często skutkiem ubocznym i powinna być leczona. Jeżeli chory czuje zmęczenie, może poprosić lekarza prowadzącego o podanie czynnika wzrostu np. erytropoetynę. Lek ten (hormon) zwiększą produkcję czerwonych komórek krwi. W niektórych przypadkach, gdy przebieg anemii jest poważny, konieczna jest transfuzja krwi, aby zwiększyć ilość komórek krwi. Neutropenia to termin, którego używamy, gdy zahamowanie funkcji szpiku kostnego wpływa na neutrofile – podstawowy rodzaj komórek białych krwi. Ponieważ neutrofile odgrywają bardzo ważną rolę w zwalczaniu infekcji, ich mała liczba może spowodować rozwój poważnej lub nawet śmiertelnej choroby, która będzie wymagała hospitalizacji i przyjmowania antybiotyków. Jeżeli więc liczba całkowita neutrofili będzie zbyt niska, lekarz prowadzący może zadecydować o obniżeniu dawki chemioterapii lub nawet o zrezygnowaniu z leczenia ze względu na duże ryzyko poważnej infekcji. Infekcji często towarzyszy gorączka, inne symptomy to nocne pocenie i drgawki. Objawy możliwej infekcji: wysoka gorączka objawy przeziębienia wysypka biegunka zaczerwienienie, swędzenie lub ból w okolicach rany. Aby zapobiegać i kontrolować neutropenię lekarz prowadzący powinien regularnie badać liczbękrwinek białych i neutrofili, przed i w trakcie każdego cyklu leczenia. Kiedy neutropenia grozi twojej zdolności przyjęcia planowanej dawki chemioterapii, lekarz może zadecydować o podaniu po chemioterapii następujących leków: filgrastim, pegfilgrastin lub sargramostim, aby zmniejszyć czas trwania i dotkliwość neutropenii. Zapobiegając spadkowi liczby białych krwinek, lekarstwa te wspomagają chorego w przyjmowaniu chemioterapii ściśle według schematu. Czasami jeżeli poziom białych krwinek jest niski, podaje się też doustne antybiotyki, aby zapobiec możliwości wystąpienia infekcji. Trombocytopenia (małopłytkowość) – jest to termin, którego używamy kiedy zahamowanie funkcji szpiku kostnego obniża liczbę płytek krwi we krwi. Trombocyty są odpowiedzialne za rozpoczęcie procesu krzepnięcia krwi, jeżeli dochodzi do krwawienia. Jeżeli ich liczba jest zbyt niska, może dojść do powolnego siniaczenia, może ona spowodować przedłużone lub nadmierne krwawienie z ran, z nosa, z dziąsła, czy krwawienie bez zranienia. Czasami może dojść u chorego do transfuzji trombocytów. Utrata włosów: Wielu chorych uważa utratę włosów za najbardziej uciążliwy efekt uboczny chemioterapii. Utrata włosów lub strata gęstości może dotknąć każdego miejsca tzn. skórę włosów, brwi, ramion, nóg. Utrata włosów może być różna, można utracić je całkowicie, a można zauważyć tylko, że stają się one bardziej cienkie. Kiedy dochodzi do utraty włosów, następuje to najczęściej dwa lub trzy tygodnie po rozpoczęciu terapii. Chory musi zapamiętać, że ten efekt uboczny chemioterapii jest tymczasowy i włosy najprawdopodobniej odrosną po zakończeniu leczenia. Na początku ich kolor oraz struktura może wydawać się inna, ale zazwyczaj powracają do swojego dawnego wyglądu. Jak dbać o wypadające włosy? używając ręcznika przy pielęgnacji włosów, masuj je zamiast wycierać, do czesania używaj miękkiej szczotki lub grzebienia o szerokich zębach, unikaj stosowania suszarki i lokówki, unikaj kolorowania i nie korzystaj ze środków chemicznych przy ich pielęgnacji, rozważ korzystanie z peruki, turbanu, szalu, bawełnianej czapki lub okrycia głowy, unikaj kontaktu skóry i cienkich włosów ze słońcem (zaleca się nakrycie głowy). Mdłości lub wymioty: chemioterapia może spowodować uczucie mdłości lub wymioty. Leki przeciwwymiotne, które pomagają zwalczać ten skutek to np. różnego rodzaje kortykosterydy (takie jak prednizon, ondansetron, granisetron i dolasetron). Mdłości występują najczęściej już pierwszego dnia po chemioterapii, ale mogą też się pojawić dzień lub dwa dni po. Lekarz prowadzący może przepisać leki przed chemioterapią aby zapobiec nudnościom. W większości przypadków leki przeciwwymiotne mogą częściowo lub całkowicie zapobiec występowaniu nudności lub wymiotów. Jak zapobiegać i kontrolować nudności i wymioty? wprowadź płynną dietę przed rozpoczęciem chemioterapii – rosół, woda – ale nie mleko, unikaj jedzenia zbyt gorącego lub zbyt chłodnego, zbyt słodkiego lub zbyt ostrego, jedz małe ilości ale regularnie i często niż duże ilości kilka razy dziennie, unikaj silnych i przykrych zapachów, wychodź często na świeże powietrze, bierz leki przeciwwymiotne przed rozpoczęciem chemioterapii, jeżeli dojdzie do wymiotów, pij dużo płynów aby uniknąć odwodnienia. Biegunka jest kolejnym skutkiem ubocznym chemioterapii. Pomimo że większość pacjentów omija ostra biegunka, należy zapobiegać odwodnieniu. Jak zapobiegać odwodnieniu spowodowanym przez biegunkę lub wymioty? pij duże ilości płynów (osiem szklanek dziennie), obserwuj czy nie zauważasz u siebie oznak odwodnienia takich jak suchość w jamie ustnej, zmniejszenie oddawania moczu, zawroty głowy, unikaj mleka i produktów mlecznych bo one mogą wzmacniać biegunkę, unikaj jedzenia ciężkostrawnego, jedz dużo bananów i innego bogatego w potas pożywienia, przyjmuj lekarstwa które pomagają kontrolować biegunkę; poinformuj personel medyczny jeżeli pojawi się biegunka. Owrzodzenie jamy ustnej: Błony śluzowe jamy ustnej mogą się zaczerwienić. Na skutek przyjmowania chemioterapii może wystąpić owrzodzenie lub podrażnienie jamy ustnej. Te objawy zapalenia określamy terminem mucositis. Inne objawy to infekcje jamy ustnej i gardła spowodowane przez wirusy i grzyby. Jeżeli u chorego występuje ciągłe zapalenie gardła, należy ten fakt zgłosić personelowi medycznemu. Być może potrzebne będzie zlecenie dodatkowego pobrania wymazu z gardła, aby sprawdzić możliwość występowania infekcji. Aby zminimalizować ryzyko infekcji jamy ustnej, lekarz prowadzący może poprosić o wizytę u lekarza stomatologa celem zrobienia badania kontrolnego i oczyszczenia zębów, zanim chory podda się chemioterapii. Jak chronić i dbać o jamę ustną: utrzymuj jamę ustną w czystości, używaj miękkiej szczoteczki do zębów, łagodnej pasty do zębów, unikaj płynów do płukania jamy ustnej zawierającej alkohol, unikaj owoców i soków cytrusowych, unikaj ostrego jedzenia, spożywaj w trakcie chemioterapii płynne jedzenie aby unikać podrażnienia śluzówki w jamie ustnej, unikaj czyszczenia zębów nitką dentystyczną jeżeli poziom krwinek czerwonych jest niski. Zmiany w smaku: U niektórych chorych zmienia się smak jedzenia i picia. Znane jedzenie zaczyna inaczej smakować lub zapach pożywienia przestaje być intensywny. Dla niektórym chorych jedzenie ma posmak metaliczny. Te objawy mają charakter tymczasowy i znikają po zakończeniu leczenia. Zmęczenie: jest to częsty skutek uboczny różnych rodzajów chemioterapii. Zmęczenie powinno przechodzić po zakończeniu leczenia, ale czasami muszą miną tygodnie lub miesiące zanim całkowicie zniknie. Ostre omdlenia mogą być spowodowane niedokrwistością i mogą być leczone za pomocą erytropoetyny. Jak walczyć ze zmęczeniem? prowadź dziennik, który pomoże Ci określić kiedy masz najwięcej energii, jakie czynności powodują przemęczenie i uczucie omdlenia. To pozwoli Ci na takie zaplanowanie czynności, aby je wykonywać w okresach wzmożonej energii, poproś o pomoc. Mimo że to może być trudne dla wielu chorych, naucz się prosić i przyjmować pomoc. Jeżeli potrzebujesz czegoś a nie masz energii, żeby samemu wykonać podstawowe czynności, to wielu członków rodziny lub przyjaciele będą na pewno chcieli pomóc Ci w ich wykonaniu, ćwicz regularnie, jeżeli Twój lekarz na to zezwoli. Proste ćwiczenia rozciągające, krótkie spacery mogą dodać ci energii, na pewno nie wpłyną negatywnie na energię którą masz. Zacznij powoli i wypracuj schemat dla Ciebie odpowiedni, odpoczynek i sen są bardzo ważne podczas przyjmowania chemioterapii, ale staraj się nie wypoczywać dłużej niż to jest konieczne, ponieważ może to obniżyć poziom aktywności jakim dysponujesz. Dla wielu chorych poobiednia drzemka pomaga w walce z uczuciem zmęczenia, a inni twierdzą, że odpoczynek w ciągu dnia powoduje, że budzą się w środku nocy. Jeżeli masz problemy ze spaniem zgłoś się do personelu medycznego, aby ustalić przyczynę oraz sposoby zapobiegania bezsenności. Pozostałe skutki uboczne: inne możliwe skutki uboczne chemioterapii to przeziębienie, pogorszenie pracy serca i płuc, wysypka skórna, uczucie słabości. Niektóre leki mogą wpływać negatywnie na system nerwowy, czego objawami są: zaparcie, mrowienie w palcach rąk i nóg. Inne skutki uboczne to ból gardła czy utrata równowagi czy koordynacji. Efekty uboczne są najczęściej tymczasowe, ale niektóre mogą się utrzymywać przez nieokreślony czas.
krwotok z nosa. W ciężkich przypadkach może dojść do perforacji przegrody nosowej, przejścia stanu zapalnego do tkanek miękkich twarzy, oczodołu, wewnątrz czaszki. U pacjentów z postacią zaawansowaną może wystąpić zakrzepica, której objawami są ostry ból głowy, drgawki, śpiączka i inne zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.
Omdlenie jest krótkotrwałym stanem nieświadomości, zwanym również zapaścią krążeniową. Osoba dotknięta chorobą traci przytomność na kilka sekund. Przyczyną jest zazwyczaj brak dopływu krwi do mózgu. Powód omdlenia jest często zupełnie niegroźny. Ponieważ jednak za omdleniem może stać również poważna choroba podstawowa, należy zawsze zlecić lekarzowi wyjaśnienie przyczyn omdlenia. Jak TELEMEDI może pomóc Ci w przypadku omdleń? Krótki epizod omdlenia nie musi oznaczać poważnej choroby. Niemniej jednak po wystąpieniu omdlenia należy skonsultować się z lekarzem. Ponieważ omdleniu zwykle towarzyszy upadek, zawsze istnieje ryzyko odniesienia obrażeń. Jeśli przeżyłeś omdlenie, skorzystaj z możliwości odbycia wideokonsultacji ze specjalistą TELEMEDI, który będzie mógł uściślić diagnozę i podjąć decyzję w sprawie dalszego postępowania terapeutycznego. Podstawowe informacje Co to jest omdlenie? Krótkie omdlenia (trwające kilka sekund). Nazywane również zapaścią pomoc: Uniesienie nóg, dostarczenie świeżego powietrza, przykrycie; w przypadku przedłużającego się omdlenia: powiadomienie służb ratowniczych, stabilna pozycja boczna; w przypadku zatrzymania oddechu: Krótkotrwały brak tlenu w mózgu, np. z powodu nadmiernej reakcji nerwowej, szybkiego wstawania z pozycji leżącej, wysokiego ciśnienia w jamie brzusznej (kichanie, silne parcie na stolec itp.), żylaki, cukrzyca, arytmia serca, należy zgłosić się do lekarza? Omdlenia są zazwyczaj niegroźne, ale zawsze powinny być skonsultowane z lekarzem. Być może kryje się za tym jakaś choroba, którą należy Unikanie długotrwałego stania, dusznych pomieszczeń, stresu, silnego parcia przy wypróżnianiu się, podnoszenia ciężarów i energicznego wydmuchiwania nosa. Pończochy uciskowe, regularne uprawianie sportów wytrzymałościowych i picie wystarczającej ilości płynów również mogą pomóc w zapobieganiu omdleniom. Przy pierwszych oznakach omdlenia należy położyć się i unieść nogi! Co to jest omdlenie? Omdlenie to nagłe, krótkotrwałe zasłabnięcie. Występuje ono dość często i w większości przypadków jest nieszkodliwe. Przyczyną omdlenia jest nagłe zmniejszenie dopływu krwi do mózgu – zapaść krążeniowa. Mózg reaguje bardzo wrażliwie, gdy otrzymuje zbyt mało krwi, a tym samym zbyt mało tlenu: poszkodowany szybko traci przytomność. Gdy człowiek leży poziomo, do mózgu dopływa więcej krwi. Dlatego po omdleniu zazwyczaj szybko ponownie odzyskuje się pełną sprawność. Inne formy utraty przytomności Poza zwykłymi omdleniami istnieją również inne formy nagłej utraty przytomności. Omdlenia psychogenne: Jeśli ktoś mdleje z powodu przeciążenia psychicznego, lekarze mówią o omdleniu psychogennym. Niektórzy ludzie tłumią ekstremalne doświadczenia psychiczne, które następnie wybuchają ponownie na poziomie fizycznym (jest to tzw. zaburzenie konwersyjne). Osoby dotknięte tym problemem mogą wówczas zapaść w stan nieprzytomności, który – w przeciwieństwie do prawdziwego omdlenia – trwa zazwyczaj kilka minut. Niekiedy towarzyszą mu ruchy konwulsyjne. W przypadku omdleń osoby omdlewające zazwyczaj przewracają się z otwartymi oczami. Przypadki omdlenia psychogennego zazwyczaj występują z zamkniętymi oczami. Udar mózgu i inne naczyniowe zaburzenia krążenia: W klasycznym udarze mózg również otrzymuje zbyt mało tlenu. Przyczyną jest zablokowane lub pęknięte naczynie w mózgu. Poszkodowany traci przytomność. Tego rodzaju zapaść trwa dłużej niż omdlenie i często pozostawia trwałe uszkodzenia w poziomu cukru we krwi u cukrzyków: Osoby chore na cukrzycę mogą, w przypadku ciężkiej hipoglikemii, stracić przytomność (kryzys hipoglikemiczny). Jeśli poziom cukru jest bardzo wysoki, istnieje ryzyko wystąpienia śpiączki cukrzycowej. W obu przypadkach osoby poszkodowane potrzebują szybkiej pomocy medycznej!Omdlenia w padaczce: Niektóre postacie padaczki objawiają się również stosunkowo krótkimi omdleniami. Osoba dotknięta chorobą przez kilka sekund nie reaguje na bodźce z otoczenia. Jej wzrok jest często nieruchomy, a gałki oczne skręcone. W przeciwieństwie do omdleń te stany „nieobecności” nie mają nic wspólnego z zapaścią krążeniową, lecz mają swoje źródło w komórkach nerwowych (neuronach) mózgu. Omdlenia: pierwsza pomoc Ktoś, kto jest bliski omdlenia, zazwyczaj nie ma już czasu, aby samemu sobie pomóc. Dlatego tym ważniejsze jest, aby osoby znajdujące się w pobliżu zareagowały prawidłowo i udzieliły pierwszej pomocy. Jeśli więc widzisz, że ktoś mdleje, podejmij następujące działania: Porozmawiaj z tą osobą i delikatnie potrząśnij jej omdlenie nie ustępuje, należy położyć osobę na plecach i unieść jej nogi. W wielu przypadkach chory szybko odzyskuje przytomność, ponieważ gdy człowiek leży, dopływ krwi do jego mózgu jest podejrzewasz, że przyczyną omdlenia może być zawał serca, wyprostuj lekko górną część ciała pacjenta w pozycji leżącej. W takim przypadku należy natychmiast wezwać służby przebudzeniu należy uspokoić pacjenta, który zazwyczaj jest zdezorientowany i roztrzęsiony, i porozmawiać z pacjent nie odzyska natychmiast przytomności, należy wezwać pogotowie przy pacjencie i nie spuszczaj go z regularnie sprawdzać, czy pacjent nadal oddycha. Przyłóż ucho do ust i nosa pacjenta i posłuchaj odgłosów oddychania. Jeśli pacjent nadal oddycha, ułóż go w pozycji bocznej. Zapobiegnie to zakrztuszeniu się językiem lub pacjenta, aby zapobiec nie można stwierdzić oddychania, należy natychmiast rozpocząć resuscytację. Niebezpieczne w przypadku utraty przytomności jest to, że naturalne odruchy ochronne organizmu przestają działać. Dotyczy to również odruchu połykania lub kaszlu. Wymiociny lub krew w jamie ustnej mogą więc łatwo przedostać się do dróg oddechowych. Dodatkowo mięśnie stają się luźne – w pozycji leżącej na wznak język może opadać do tyłu i zamknąć drogi oddechowe. Oba te zjawiska można wyeliminować dzięki ułożeniu pacjenta w stabilnej pozycji bocznej. Omdlenia: jak można im zapobiegać? Aby zapobiec omdleniom, można wiele zrobić samemu. Zwłaszcza jeśli często mdlejesz, powinieneś wziąć sobie do serca poniższe wskazówki: Staraj się unikać czynników wyzwalających omdlenia. Należą do nich: długotrwałe stanie, przebywanie w ciepłych i dusznych pomieszczeniach przez dłuższy czas, stres, ale także należy zbyt mocno wydmuchiwać nosa ani przeć podczas wypróżniania. Unikaj również podnoszenia dużych ciężarów przy pomocy uprawianie sportów wytrzymałościowych i spożywanie wystarczającej ilości płynów pomoże ustabilizować krążenie. Może to zapobiec metodą Kneippa dodatkowo pobudzają uciskowe wspomagają przepływ zwrotny krwi z nóg do serca. Szczególnie w przypadku czynności i zawodów wymagających długotrwałego stania, mogą one skutecznie zapobiegać omdleniom. Rozpoznawanie zwiastunów zbliżającego się omdlenia i podejmowanie środków zaradczych Każdy, kto już kilkakrotnie doświadczył omdlenia, może często przewidzieć następny epizod omdlenia na podstawie pewnych zwiastunów. Te znaki ostrzegawcze obejmują: ostre zawroty głowy, mdłości, nagłe pocenie się, „słabe kolana” i ciemnienie przed oczami. Dzięki kilku sposobom możesz jeszcze zapobiec utracie przytomności: Już jeden głęboki wdech świeżego, chłodnego powietrza może przywrócić prawidłowe połóż się na plecach i unieś nogi. Często zapobiega to gromadzeniu się krwi w nogach, a tym samym omdleniom lub przynajmniej upadkowi w przypadku tzw. ćwiczenia izometryczne mięśni. Pomaga to w obkurczaniu się naczyń krwionośnych w mięśniach w taki sposób, że znajdująca się w nich krew jest kierowana do serca. Możesz to zrobić, krzyżując nogi, mocno je do siebie przyciskając i napinając jednocześnie mięśnie nóg, brzucha i pośladków. Innym ćwiczeniem jest zaczepienie rąk o siebie i próba ich przed zbliżającym się omdleniem może uchronić łyk zimnej lipometabolicznym – oba te czynniki są kolejnymi czynnikami ryzyka udaru mózgu. Palenie tytoniu powoduje również zwężenie naczyń krwionośnych. Wynikający z tego wzrost ciśnienia krwi sprzyja wystąpieniu zmniejsza również ilość tlenu, który może być transportowany przez czerwone krwinki (erytrocyty). W rezultacie tkanki i narządy, w tym mózg, otrzymują mniej tlenu. Mózg mobilizuje wtedy szpik kostny do produkcji większej ilości czerwonych krwinek, które transportują tlen. Jednak wzrost liczby erytrocytów powoduje, że krew „gęstnieje”. Utrudnia to przepływ krwi przez zwężone więcej, palenie zwiększa skłonność krwi do tworzenia się zakrzepów – zwłaszcza dlatego, że płytki krwi stają się bardziej lepkie. Ułatwia to tworzenie się skrzepów krwi, które mogą zablokować naczynie krwionośne. Jeśli dzieje się to w mózgu, skutkuje udarem niedokrwiennym. Omdlenia: przyczyny i możliwe choroby Lekarze dzielą omdlenia na różne kategorie w zależności od ich przyczyn. Układ nerwowy: omdlenia wazowagalne Omdlenia wazowagalne (omdlenia odruchowe) są spowodowane zachwianiem czynności tzw. autonomicznego (wegetatywnego) układu nerwowego. Ta część systemu nerwowego, na którą nie można wpływać świadomie, jest podzielona na dwie sekcje: współczulną i przywspółczulną. Omdlenie wazowagalne występuje, gdy autonomiczny układ nerwowy odruchowo reaguje zbyt gwałtownie na bodziec (taki jak wstrząs, zimno, ból). Naczynia nagle się rozszerzają (przez hamowanie współczulnego układu nerwowego), powodując „gromadzenie się” krwi w nogach, a bicie serca zwalnia lub zatrzymuje się na krótko (pośredniczy w tym nerw błędny, który należy do przywspółczulnego układu nerwowego). We wszystkich przypadkach wynik jest taki, że mózg otrzymuje zbyt mało krwi (a tym samym tlenu), przez co osoba dotknięta chorobą mdleje. Możliwe czynniki wyzwalające omdlenia wazowagalne to: Nadreaktywność nerwu błędnego: ból, szok, strach, ekstremalne zimno lub ciepło, stres psychiczny, długotrwałe stanie, a nawet hałas mogą wywołać nadmierną reakcję nerwu błędnego. Nerw ten reguluje między innymi bicie serca. Do omdlenia może dojść również w przypadku silnego ucisku w jamie brzusznej lub klatce piersiowej (np. podczas defekacji lub gwałtownego wydmuchiwania nosa). W takich przypadkach omdlenia są niegroźne i zwykle występują sporadycznie. Jednakże u niektórych osób autonomiczny układ nerwowy wydaje się szczególnie wrażliwy. Wtedy częściej może dojść do niewielkiej zapaści krążeniowej. Zaburzenia autonomicznego układu nerwowego: Omdlenia wazowagalne mogą być również spowodowane pierwotnym zaburzeniem autonomicznego układu nerwowego. Lekarze mówią wtedy o neuropatii autonomicznej. Zaburzenia te mogą objawiać się różnymi symptomami, w tym omdleniami. Ich leczenie zależy wtedy od konkretnej zatoki tętnicy szyjnej: U osób z zespołem zatoki szyjnej tętnica szyjna jest nadwrażliwa na ciśnienie. Tętnica szyjna jest wyposażona w receptory, które informują mózg, gdy ciśnienie krwi jest zbyt wysokie. Mózg zapewnia wtedy, poprzez autonomiczny układ nerwowy, że naczynia krwionośne rozszerzają się, a bicie serca zwalnia, w związku z czym ciśnienie krwi spada. U osób z zespołem zatoki tętnicy szyjnej receptory te reagują nadwrażliwie. Czasami wystarczy tylko dotknąć szyi (np. podczas golenia się) lub gwałtownie obrócić głowę, aby naczynia nagle się rozszerzyły i spadło ciśnienie krwi. Może to prowadzić do omdleń, ponieważ mózg nie jest zaopatrywany w wystarczającą ilość krwi. Ten rodzaj omdleń jest sporadyczny u młodszych osób. Z kolei u osób starszych nie jest to rzadkością. Choroby, których objawem mogą być omdlenia: arytmia serca,udar mózgu,obrzęk limfatyczny,zwężenie tętnicy szyjnej,zespół podobojczykowo-strzałkowy,zapalenie wsierdzia,zwężenie zastawki aortalnej,kardiomiopatia,niskie ciśnienie krwi,choroba zastawkowa serca. Krążenie: omdlenia ortostatyczne Omdlenie ortostatyczne może wystąpić, gdy ktoś szybko wstaje z pozycji leżącej. Kiedy tak się dzieje, krew, która została równomiernie rozprowadzona po ciele podczas leżenia, pod wpływem siły grawitacji opada do dolnej połowy ciała. Mózg otrzymuje wtedy, przez krótki czas, zbyt mało krwi, co wywołuje omdlenie. Zwykle szybkie wstawanie z pozycji leżącej nie powoduje żadnych problemów. Omdlenia ortostatyczne występują tylko wtedy, gdy zaburzona jest funkcja tzw. współczulnego układu nerwowego. W autonomicznym układzie nerwowym ten ważny element układu nerwowego funkcjonuje jako odpowiednik przywspółczulnego układu nerwowego. Podczas gdy nerw błędny (jako część przywspółczulnego układu nerwowego) rozszerza naczynia, nerwy współczulnego układu nerwowego mogą zwężać naczynia i w ten sposób ograniczać przepływ krwi. Przy szybkim wstawaniu z pozycji leżącej współczulny układ nerwowy w normalnych warunkach zapobiega opadaniu krwi do nóg, odruchowo wywołując zwężenie naczyń. W omdleniach ortostatycznych mechanizm ten nie działa jednak w sposób prawidłowy i niezawodny. Niektóre czynniki mogą sprzyjać omdleniom ortostatycznym: Zbyt mała ilość wypijanych płynów: Jeśli na przykład objętość krwi krążącej w organizmie jest zmniejszona z powodu znacznego niedoboru płynów, opadanie krwi do dolnej połowy ciała staje się bardziej zauważalne podczas wstawania. Ryzyko omdleń jest wtedy Żylaki (łac: varix) są nieprawidłowo rozszerzonymi żyłami na powierzchni skóry. Kiedy występują na nogach, czasami działają jako dodatkowy zbiornik płynów. W wyniku tego, gdy ludzie wstają z pozycji leżącej, w nogach gromadzi się większa ilość krwi. Może to wywołać omdlenia nerwów w cukrzycy: Wysoki poziom cukru we krwi w cukrzycy może z czasem uszkadzać nerwy. Taka sytuacja, zwana polineuropatią cukrzycową, może również wpływać na autonomiczny układ nerwowy. U niektórych pacjentów podczas wstawania z pozycji leżącej wywołany odruchem skurcz naczyń następuje zbyt wolno, w wyniku czego może dojść do omdlenia. Serce: omdlenia kardiogenne Zaburzenia rytmu serca mogą wpływać na dopływ krwi i tlenu do mózgu w taki sposób, że dochodzi do omdleń. Na przykład, jeśli serce bije zbyt wolno (bradykardia) lub zbyt szybko (tachykardia), nie tłoczy ono już wystarczającej ilości krwi do krwiobiegu. W wyniku tego przez krótki czas mózg nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu. Możliwą konsekwencją jest zapaść krążeniowa. Inne choroby również mogą sprzyjać omdleniom, ponieważ powodują one, że serce tłoczy zbyt małą objętość krwi do krwiobiegu. Może to mieć miejsce np. w przypadku zwężenia zastawki aortalnej (stenoza zastawki aortalnej). To samo dotyczy patologicznego pogrubienia mięśnia sercowego (kardiomiopatia przerostowa). Omdlenie może również wystąpić w przypadku ataku serca. Mózg: omdlenia mózgowo-naczyniowe Czwarta główna grupa omdleń opisuje tzw. zespoły podkradania. Jednym z przykładów jest zespół podkradania tętnicy podobojczykowej. Dochodzi do niego, gdy zwężona jest tętnica podobojczykowa. W takim przypadku mięśnie ramienia, które są zaopatrywane przez tę tętnicę, nie otrzymują wystarczającej ilości krwi. Aby to skompensować, tętnica podobojczykowa łączy się z tętnicą kręgową (arteria vertebralis), która doprowadza krew do mózgu. Zasadniczo tętnica podobojczykowa „kradnie” krew z tętnicy kręgowej, a tym samym z mózgu. Mózg otrzymuje wtedy mniej krwi. Osoby dotknięte tym zjawiskiem mogą częściej popadać w stan omdlenia. Leki Również niektóre leki mogą wywołać omdlenie. Należą do nich leki na nadciśnienie, depresję czy zaburzenia rytmu serca. Jeśli pacjent przyjmuje te leki i często mdleje, powinien porozmawiać o tym z lekarzem. Wtedy lekarz może zalecić inny lek, który będzie miał mniejszy wpływ na krążenie krwi. Omdlenia: leczenie Omdlenia są jednym z najczęstszych powodów, dla których ludzie zgłaszają się na pogotowie. Nic dziwnego – nagła utrata przytomności może być niezwykle niepokojąca. Badanie w szpitalu jest uzasadnione i zalecane. Tam można wyjaśnić, czy omdlenie ma jakąś poważną przyczynę, którą należy leczyć. Omdlenia: co robi lekarz? Leczenie, jakie zastosuje lekarz, zależy od przyczyny występowania omdleń. Przyczyny krótkotrwałej utraty przytomności powinny być wyjaśnione przez lekarza lub na izbie przyjęć. W większości przypadków już wywiad z pacjentem (anamneza) pomaga lekarzowi w ustaleniu możliwych przyczyn. W przypadku podejrzenia arytmii serca sprawdza się i monitoruje przez pewien czas czynność serca pacjenta (EKG). Jeśli podejrzenie się potwierdzi, lekarz, jeśli to konieczne, zaproponuje odpowiednie leczenie (np. lekami). W przypadku zaburzeń krążenia (omdlenia ortostatyczne) u zdrowych osób nie jest zazwyczaj konieczne żadne specyficzne leczenie. Jeśli omdlenia występują częściej, lekarz może przepisać leki przeciw omdleniom. Omdlenia: kiedy są niebezpieczne? Nawet jeśli omdlenie jest zazwyczaj niegroźne, to mdlejąc, człowiek może upaść niebezpiecznie lub spowodować wypadek (np. w przypadku omdlenia podczas jazdy na rowerze lub prowadzenia samochodu). Omdlenia kardiogenne są prawdopodobnie najbardziej niebezpiecznym wariantem. Problemy z sercem mogą być potencjalnie zagrażające życiu. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy nie są one w porę wykryte i leczone. Jeśli omdlenie występuje wraz z bólem lub uczuciem ucisku w klatce piersiowej, należy wezwać lekarza pogotowia. Możliwy jest atak serca. Jeśli omdleniom towarzyszy blada, zimna, spocona skóra i sine usta, również należy udać się na pogotowie. Objawy mogą wskazywać na szok i poważne niedotlenienie. Pytania i odpowiedzi Czy omdlenia zagrażają życiu? W większości przypadków omdlenia nie są oznaką problemu zagrażającego życiu, chociaż u niektórych osób z omdleniami występuje poważna choroba podstawowa. U młodzieży i dzieci większość przypadków omdleń nie jest związana z poważnymi problemami medycznymi. Czy omdlenia można wyleczyć? Nie istnieje standardowe leczenie, które mogłoby wyleczyć wszystkie przyczyny i rodzaje omdleń wazowagalnych. Leczenie jest zindywidualizowane w zależności od przyczyny nawracających objawów. Niektóre badania kliniczne dotyczące omdleń wazowagalnych przyniosły rozczarowujące wyniki. Jeśli częste omdlenia wpływają na jakość Twojego życia, porozmawiaj z lekarzem. Czy można prowadzić samochód, mając częste omdlenia? Z pewnymi wyjątkami, po wystąpieniu omdlenia zaleca się co najmniej 6-miesięczną abstynencję od prowadzenia pojazdów, przy czym wznowienie jazdy jest dozwolone, jeśli nie wystąpią kolejne epizody. Jakie są możliwe powikłania omdleń? Nawracające omdlenia mają poważny, negatywny wpływ na jakość życia. Zachorowalność jest szczególnie wysoka u osób starszych i obejmuje utratę pewności siebie, ograniczenie mobilności, depresję, strach przed upadkiem, złamania i późniejszą hospitalizację. Jak rozpoznaje się omdlenia kardiogenne? Diagnozowanie omdleń wazowagalnych często rozpoczyna się od badania fizykalnego. Podczas badania fizykalnego lekarz osłucha serce i zmierzy ciśnienie krwi. Może również masować główne tętnice w szyi, aby sprawdzić, czy to powoduje uczucie omdlenia. Co się dzieje z człowiekiem tuż przed zemdleniem? Na początku dochodzi do wzrostu tętna i ciśnienia krwi, a następnie do spadku ciśnienia krwi i tętna w samym momencie omdlenia. Przed omdleniem ludzie często odczuwają mdłości (uważa się, że jest to spowodowane niedostatecznym ukrwieniem tylnej części mózgu) i mogą wymiotować. Jak nazywa się strach przed omdleniem? Nazywa się to emetofobią i według niektórych szacunków jest piątą co do częstości występowania fobią specyficzną. Czy wysokie ciśnienie tętnicze może powodować omdlenia? Omdlenie spowodowane nadciśnieniem płucnym może wystąpić w każdej chwili, ale często zdarza się podczas wysiłku fizycznego. Jest ono spowodowane zwiększonym ciśnieniem krwi w naczyniach krwionośnych, które dostarczają krew do płuc. Źródła Peeters, SY; Hoek, AE; Mollink, SM; Huff, JS (April 2014). "Syncope: risk stratification and clinical decision making". Emergency Medicine Practice. MH "Epidemiological studies on syncope – a register based approach". Danish Medical Journal. C, Scarabelli TM: Neurocardiogenic syncope. BMJ 2004.
Tamowanie krwotoku z nosa polega na pochyleniu głowy, ściśnięciu palcami skrzydełek nosa z obu stron przez kilka minut i przyłożeniu zimnego kompresu do nasady nosa i czoła. Krwawienie z nosa może wynikać zarówno z przemęczenia, wysiłku fizycznego, jak i infekcji lub poważnej choroby. Nie wolno lekceważyć tego objawu
Przyczyną krwawienia z nosa są często nie tylko urazy, ale także choroby o różnym charakterze. Wiele pytań "co zrobić, gdy krew z nosa jest regularnie" stawia ślepy zaułek - w takim przypadku rozsądnie jest skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista z profilu może wyznaczyć niezbędną przyczyny krwawienia z nosa, początkowo przydzielony leczenie leki, a jeśli to nie pomoże, konieczna jest operacja. Objawy krwawienia z nosa: dlaczego krew jest z nosa? Jeśli krew jest regularnie pobierana z nosa, najczęstszą przyczyną jest uraz. Nasal również krwawienie powodują ostre i przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa( w szczególności), skrzywienie przegrody nosa, migdałki. Innym powodem jest krew z nosa może być ciała obce jama nosowa, niszczą błonę śluzową oraz w czasie realizacji i dłuższy pobyt w jamie nosowej. również powodować krwawienie z nosa może być operacja w jamie nosowej, czasami są to bardzo ciężkie krwawienia i może nawet zagrozić pacjenta. Rany w jamie nosowej również czasami prowadzą do krwawienia. Oni często pracują w produkcji chromem z powodu braku pracy i ludzi, którzy zajmują się silnych kwasów( kwas solny, siarkowy, azotowy). Yzъyazvyvshyesya infiltracja gruźlicze śluzówki nosa lub syfilitycznej natury mają tendencję do powodowania ciężkiego krwawienia. Ale możliwość poważnego krwawienia nie jest wykluczona. Krwawienie z nosa często towarzyszy łagodnym i złośliwym jamom nosowym. Guzami łagodnymi często powodować krwawienie polipów krwawy przegrody nosowej i brodawczaka, naczyniak, chłoniak, jamistej naczyniak, i tak dalej. E., głównie nieostrożnym badań i sprawdzaniu jamy nosowej. Poważne krwawienie jest często obecny na anhyofybromah nosogardzieli, które występują u mężczyzn w młodym wieku( od 12-13 do 25-26 lat).Krwawienie pojawia się nagle, czasami podczas snu i często jest pierwszym klinicznym objawem tej choroby. Powtarzające się krwawienie może być przyczyną wtórnej niedokrwistości. krwawienie w nowotworach złośliwych krwawą sanious charakter mają nieprzyjemny zapach, często obfity. Przez ciężkiego krwawienia prowadzące wiele ostrych chorób zakaźnych( grypa, dur brzuszny i obracając tyzować, ospa, szkarlatyna, malaria, itd.) Z powodu przegrzania organizmu i zmian naczyniowych. skłonność do krwawienia występują septycznych warunkach ciężkiej niedokrwistości, hipo -. I Awitaminoza, zatrucie, wyniszczenie itp nosa D. często występują w wadami serca z naruszeniem kompensacji, rozedmę płuc i inne choroby i stany, które prowadzą do stagnacjiw układzie krążenia( choroby śledziony, wątroby, ciąży itp.).Ludzie z marskością wątroby są bardzo ciężkie krwawienie, trudny do zatrzymania i często służyć jako wczesny objaw choroby. najbardziej niebezpieczne nosa występują w skazą krwotoczną( choroba plamica małopłytkowa, hemofilia, krwotoczne zapalenie naczyń, choroba krwotoczna thrombastenia Rand - Osler).nosa często towarzyszyć choroby krwi( białaczka, hemotsytoblastoz etc.). specjalna grupa krwawienia z nosa są tzw zastępczą i konkomytyruyuschye( towarzyszące) krwawienie, zaczynając w miejsce nieobecnych miesiączki lub towarzyszyć im. Często spotyka się je z brakiem miesiączki lub zespołem hiponomenologicznym w okresie dojrzewania lub u dziewcząt. nosa krwawienie objawy są bardzo zróżnicowane - czasami zaczyna się nagle, bez widocznej przyczyny, czasami sen. Czasami pacjenci zgłaszają objawy prodromalne: złamanie, ból głowy, zawroty głowy lub napięcie w uchu. Typowo, źródło krwawienia znajduje się w jednej połowie nosa, nosogardzieli, ale zatekayuschaya we krwi może przepływać z drugiej połowie. Krew jest przeważnie czysta, jasnoczerwona. Czasami krwawienie zatrzymuje się, ale często trwa dość długo obeskrovlivaya pacjenta i prowadzi do spadku częstości akcji serca, ogólne osłabienie, omdlenia. Zwiększająca się bladość, słabe, częste tętno i krwawe wymioty wskazują na trwające krwawienie. krwawienie jest często wynikiem erozji lub pęknięcia tętnicy oddziałów lub anastomoticheskoy sieci tętniczej kapilar ze względu na ich kruchość lub miażdżycowej uszczelki. Krwawienie z przedniej tętnicy kratowe, zwykle zlokalizowane w pobliżu przedniego końca części środkowej obudowy. Czasami krew przepływa do zatoki szczękowej. Jak zatrzymać krew z nosa w leczeniu domu krwawienia z nosa są różne sposoby zatrzymania krwawienia istniejących oraz zapobiegania nawrotom krwawienia, który ma na celu leczenia poważnych chorób. Jak zatrzymać krew z nosa w domu szybko, bez stosowania leków? Najczęściej krwawienie zlokalizowane jest w przedniej części przegrody nosowej. Dlatego też, najbardziej tylko małe krwawienie zatrzymać krwawienie poprzez naciśnięcie palcem do skrzydła przegrody nosa. Jak zatrzymać krew z nosa, jeśli skrzydła nie wystarczą?W tym przypadku, przednia podawany do nosa miał sterylnej bawełny lub gazy, który zostanie namoczona w roztworze nadtlenku wodoru. krew z nosa, jak leczyć nosebleeds Co jeśli krew z nosa nadal nie zatrzyma? Może pomóc w przedniej tamponady nosa, że za pomocą pęsety korbowych, kleszcze lub kleszcze nosa Hartmann. krwawienie z nosa przedniego wacikiem można wprowadzić tylko w przedniej. Jak zatrzymać krwawienie z nosa środkowej i tylnej części nosa lub pierwszego rodzaju tamponady nie danego skutku? W tym przypadku jest konieczne, aby cały tamponady jamy nosowej. leczenie krwi z nosa, mogą być wytwarzane przez spalanie azotan srebra, trichlorooctowego albo kwasu chromowego i halvanokauterom. Ostatnio krioterapia i laser zostały bardzo dobrze wykorzystane, szczególnie w przypadku nawracających krwawień. Jak leczyć krew z nosa, przechodzi w małe porcje? Małe krwawienie z przegrodą obszar krwawienie ustało, wprowadzając 4,5 ml 0,5-1% roztwór Novocaine pod błoną śluzową przegrody nosowej w miejscu krwawienia. Metody chirurgiczne zatrzymują krwawienie z nosa operacja zatrzymania krwawienia nosa podczas wprowadzania błony śluzowej krwawienia powierzchni naczyń Septum 0,5-1% roztwór substancji Novocaine lub stwardnienia( 0,5-1 ml 5% roztworu chininydichlorowodorek), podśluzówkowe wycięcie przegrody nosa, skrobanie granulacji naczyniowego kawałki śluzówki bez otseparovky yly jego otseparovkoy. Poważniejsze chirurgicznego podwiązania naczyń jest przyczyną( zewnętrznych i wewnętrznych tętnice szyjne, tętnice i tętnicy szczęki siatka). Przed traktuje nosa drodze chirurgicznej, aby zmniejszyć przepływ krwi do obszarów jamy nosowej przegrody krwawienie śluzówki podawano 1,2 ml 0,5% roztworu Novocaine epinefryny ewentualnemu odłączeniu błony śluzowej. Skuteczniejsze nacięcia błon śluzowych, które są utrzymywane w obszarze krwawienia z błony śluzowej lub oderwanie bez przerywania i trombozyrovanyya do naczyń określonym obszarze. W zwykłych środkach do podawania donosowego krwawienia( kwasy kauteryzacji albo halvanokauterom itd. D.) nie sprzyjają i oddziela błony śluzowej chrząstki przegrody nosa, jak w przypadku przegrody resekcji. obfite krwawienie charakterze powtarzającym się głównie z przednią donosowego głównie skazę krwotoczną, wraz z lekami wykonaniu dermoplastyka nosowej Saunders usunięcia błony śluzowej( ustalający ohryastya i okostnej), przednią przegrodę poprzeczną( trójkątny), chrząstkę, niższąmałżowiny i przedniego dna jamy nosowej, a następnie zastępuje się split przeszczepu skóry BTE regionu. W nawrotu obfitym krwawieniem z jamy nosowej tylnej, w szczególności choroby Osler Rand, wyznaczony przez podwiązanie tętnicy szczęki( w dołu skrzydłowo-podniebiennego) dermoplastyka do Sautstsersu rynotomyy siebie. Skuteczna angiografia superselektyvnaya эmbolyzatsyey z gałęzi tętnicy szyjnej zewnętrznej( szczególnie w nagłych przypadkach).Gdy obfite krwawienie z nosa nie można zatrzymać następujących metod perev'yazuyetsya na zewnątrz, co najmniej - jeszcze wewnętrzne lub tętnicy szyjnej. biologicznych i farmakologicznych: różne leki do stosowania miejscowego, leczenie choroby. W spontanicznego lub krwawienia pooperacyjnego początkowo wyznaczony agentów lokalnych, aby zatrzymać krwawienie, a następnie przeprowadzenia wspólnych działań, skierowanych przede wszystkim na przyczyny hemostatycznymi jak opisano w PREPARATYCE nosa krwawienie z nosa wyznaczony te, które zmniejszają przepuszczalność i naczyń kapilarnych( kwas askorbinowy 1 g 3 razy dziennie po posiłku rutynowymi 0,02-0,05 g 2-3 razy dziennie, 1 tabletka askorutinu 2 razy dziennie).Witamina K ( vikasol) wykazuje krwawień hypoprotrombynemyey Vikasoli 0,015 g( 1 tabletka 2 razy dziennie).Czasami mianowany glukokortykoid leki hemostatyczne w krwawienie z nosa : kwas aminokapronowy( krople do nosa). łącznie miąższu krwawienia podczas zabiegu operacyjnego, takie jak operacje na wątrobę, często stosują metody biologiczne zatrzymania krwawienia, - omentum aplikacji, tablice przyrządów, tłuszczu i tkanki mięśniowej krovotochaschemu obszaru. Są to dobre sposoby i krwawienia z górnego odcinka układu oddechowego w chorobach krwi, charakteryzuje się niskim koagulacji. leków krwawienie z nosa Vypraksyn ( jad węża), krwawienie z nosa podawano podskórnie w zakresie od 0,2 ml do 0,1 ml rosnącej na wstrzyknięcie 0,8 ml, lub domięśniowo, z0,5 ml, zwiększając dawki od 0,1 ml do 1 ml przebieg leczenia wynosi 7 iniekcji. W przypadku wystąpienia krwawienia spowodowanego pokazano teleanhioektaziy leków metylotestosteron( 0,005 g na odbiór 2-3 razy dziennie pod językiem do rozpuszczenia). Chlorek wapnia stosuje się w 10% roztworze co 3-5 przez 3-5 dni lub 10-15 ml dożylnie( podawane powoli) 5 lub 10% roztworu.Do „czerwonych flag” również zalicza się ból głowy występujący nad ranem, poprawiający się po zmianie z pozycji leżącej na siedzącą, a pogarszający się przy schylaniu; podwójne widzenie, zaburzenia równowagi – wszystkie te objawy mogą świadczyć o wzroście ciśnienia wewnątrzczaszkowego, czego wynikiem są przewlekłe, codzienne, pogarszające się bóle głowy z Witam! Podany przez Pana wynik właściwie nie wydaje się mieć żadnego związku z opisanymi objawami, które są dość niepokojące. Ponieważ krwawieniom z nosa towarzyszą omdlenia oraz bóle głowy najprawdopodobniej jest to przyczyna ogólna, np. anemia, nadciśnienie, infekcje, zaburzenia hematologiczne, neurologiczne i wiele innych. W związku z tym powinien mieć Pan przeprowadzoną diagnostykę w tym dokładne badanie fizykalne, badania laboratoryjne, pomiar RR, EKG, ewentualnie TK głowy. Proszę skonsultować się z lekarzem, który pokieruje dalszą diagnostyką i ewentualnie leczeniem.
Jeśli krwotok z nosa nie ustaje, miejsce krwawienia można ostrzyknąć 1% prokainą z adrenaliną. Krwawienie z przedniej części nosa można zatrzymać, uciskając skrzydełka nosa. Jeśli do nosa włoży się kawałek gazy lub waty nasyconej adrenaliną, zabieg jest skuteczniejszy. Mały tampon powinien zostać w nosie około doby.
Witam, Jaka moze być przyczyna omdlenia, z poprzedzającym go krwawieniem z nosa? Dodam również, że pacjent ma raczej niskie ciśnienie a tego dnia nie był ani na czczo ani nie czuł się słabo. Bardzo proszę o odpowiedz. MĘŻCZYZNA, 33 LAT ponad rok temu Zagrożenie AH1N1 AH1N1 to nazwa wirusa świńskiej grypy. Jest niebezpieczny szczep, może nawet wywołać epidemię. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o zagrożeniu, jakie stwarza AH1N1. Witam. Każdy przypadek omdlenia bez ewidentnej przyczyny jest wskazaniem do diagnostyki - pacjent powinien skonsultować się z lekarzem POZ. Natomiast prawdopodobnie było to tzw. omdlenie odruchowe, o którym można przeczytać np. tu: 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Co może oznaczać krwawienie z nosa i omdlenia? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski Krwawienie z nosa, mocny ból głowy - czy to objaw guza mózgu? – odpowiada Lek. Marta Hat Częste krwawienia z nosa, blada cera i sińce pod oczami – odpowiada Mgr Kamila Drozd Jaki może być powód krwawienia z nosa i pojawiania się siniaków? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Czy omdlenia, krwotoki z nosa, niskie ciśnienie krwi i zwyrodnienie kręgosłupa uniemożliwiają bycie dawcą szpiku kostnego? – odpowiada Lek. Paweł Baljon Omdlenia odruchowe przy arytmii i powiększonej komorze serca – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Ból w lewym boku i podwyższony poziom żelaza – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Częste krwawienia z nosa i omdlenia – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Podwyższony poziom żelaza i stosowani leków na tarczycę – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Krwawienie z nosa i podwyższone ciśnienie krwi – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka artykuły Retikulocyty - charakterystyka, wskazania, badanie, interpretacja wyników Retikulocyty są niedojrzałą formą czerwonych krwin Ferrytyna - wskazania, normy, interpretacja Ferrytyna jest białkiem, które ma za zadanie groma Omdlenie - klasyfikacja, omdlenie odruchowe, kardiogenne i sytuacje, zespół zatoki szyjnej, hipotonia ortostatyczna Omdlenie (z łac. syncope) to przejściowa utrata pr
Zalecane jest ułożenie na brzuchu lub na boku, aby krew swobodnie wyciekała przez nozdrza. Zaciągnięcie krwi do płuc grozi zachłyśnięciem, a połykanie – wymiotami, które mogą być przyczyną dodatkowych powikłań. Nie należy wkładać do nosa gazy ani innych środków opatrunkowych. Krwotok z nosa zwykle nie jest groźny.
Wymioty to objaw mogący mieć wiele przyczyn, takich jak zatrucie pokarmowe, reakcja na leki, a nawet poważne stany chorobowe. Wymiotowanie krwią może być również niegroźnym incydentem lub wręcz odwrotnie – wymagającym natychmiastowej reakcji z powodu krwawienia z górnej części przewodu pokarmowego. Wymioty to pozbywanie się treści pokarmowych i soków żołądkowych przez usta (czasem też nos) z żołądka. Odbywa się to poprzez silne skurcze mięśni brzucha, przepony i przewodu pokarmowego. Oprócz niestrawionych resztek pokarmu wymiociny mogą zawierać żółć, śluz bądź krew. Każda ilość krwi zawarta w wymiocinach wymaga natychmiastowej wizyty u specjalisty oraz podjęcie odpowiedniej diagnostyki i leczenia. Warto podkreślić, że wymiotowanie krwią może wywoływać także automatyczną reakcję układu nerwowego, który pobudza objawy towarzyszące, takie jak bladość skóry, zimne poty, ślinotok, dreszcze oraz przyśpieszone bicie serca. Oprócz tego, zależnie od przyczyny występowania, wymiotom mogą towarzyszyć inne reakcje organizmu, np. ból brzucha, migrena, gorączka. Wymiotowanie krwią, ból brzucha i inne objawy Krwiste wymioty mogą zawierać w wymiocinach połyskliwe, ciemnoczerwone skrzepy. Oprócz tego, bardzo często podczas wypróżniania mogą występować czarne, smoliste stolce. Jeśli wymiotowanie krwią związane jest z krwawieniem z tchawicy, oskrzeli bądź płuc, pojawiają się dodatkowo duszności, kaszel i krztuszenie się. Szczególnie niepokojące są objawy towarzyszące, takie jak: silny ból, omdlenia, zaburzenia oddychania i rytmu serca, zimna oraz spocona skóra, powiększenie węzłów chłonnych, zawroty głowy, szybka utrata masy ciała w krótkim czasie oraz dyskomfort w jamie brzusznej. Wymiotowanie krwią po alkoholu oraz inne przyczyny Najczęstszą przyczyną wymiotowania krwią są wrzody żołądka i dwunastnicy. Oprócz wymiotów, chorobie towarzyszą: ból brzucha, wzdęcia, zgaga, brak apetytu i utrata masy ciała. Krew może sączyć się z rany powstałej we wrzodzie. Najczęściej na wrzody chorują osoby zakażone bakterią Helicobacter pylori, a częstą przyczyną krwistych wymiotów u nich jest nadużywanie aspiryny lub innych leków z grupy NLPZ, co po przedawkowaniu wywołuje krwawienie z przewodu pokarmowego. Inną przyczyną wymiotowania krwią jest pęknięcie żylaków przełyku. Wymioty mają postać mocno czerwonej, świeżej krwi i występują najczęściej u osób z chorobami wątroby (marskość, stłuszczanie). Stan ten jest niebezpieczny i wymaga interwencji medycznej. Kolejną przyczyną krwistych wymiotów jest zespół Mallory’ego-Weissa, polegający na pęknięciu błony śluzowej przełyku. Dotyka on najczęściej alkoholików i rzadziej osób dializowanych. Należy podkreślić, że wymiotowanie krwią po alkoholu dotyka tylko osób, które nadużywają alkoholu i są alkoholikami. Krew w wymiocinach może być też oznaką innych stanów chorobowych, takich jak: owrzodzenia przełyku wynikające z choroby refluksowej, urazy przełyku, zapalenie trzustki, choroby toczące się w jamie brzusznej, a także nowotwory przewodu pokarmowego (rak przełyku, żołądka, dwunastnicy, jamy ustnej). Dodatkowo krew w wymiocinach może wskazywać również na silne krwawienie z nosa – krew przez gardło dostaje się do przełyku, a następnie wywołuje krwiste wymioty. Nierzadko po zetknięciu krwi z sokami żołądkowymi wymiociny ciemnieją, krew formuje się w tzw. kłaczki i wymioty przypominają fusy z kawy. Wymiotowanie krwią u dzieci i dorosłych może być także przyczyną połknięcie ostrego przedmiotu. Powstała w przełyku rana jest poważnym zagrożeniem, gdyż może doprowadzić do jego przedziurawienia – należy natychmiast zainterweniować, ponieważ niezbędne będzie leczenie operacyjne. Wymiotuję krwią w ciąży. Dlaczego? Wymiotowanie krwią w ciąży jest objawem, który należy skonsultować ze specjalistą. Wymioty najczęściej występują w 1. trymestrze ciąży i z reguły są poprzedzone nudnościami. Podczas regularnych i częstych wymiotów podrażniona śluzówka przełyku może krwawić, co objawia się wymiocinami z krwią. Podobną reakcję obserwują kobiety ciężarne, u których pojawił się zespół niepowściągliwych wymiotów (występują one także w innych trymestrach ciąży). Warto jednak pamiętać, że każde wymiotowanie krwią w ciąży powinno być skonsultowane ze specjalistą. Najczęściej nie wynika ono z groźnych chorób, jednak czasem wskazuje na poważne stany wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Zobacz także: Wymioty w ciąży – skąd się biorą wymioty w ciąży i jak sobie z nimi poradzić? Wymiotowanie krwią – diagnoza i leczenie Krwiste wymioty są wskazaniem do konsultacji ze specjalistą. Aby znaleźć przyczynę ich występowania, lekarz przeprowadza wywiad kliniczny, podczas którego ocenia ogólny stan pacjenta i najczęściej zleca także wykonanie badań laboratoryjnych, a niekiedy – badanie endoskopowe. Dzięki endoskopii możliwa jest nie tylko diagnoza, ale również leczenie, ponieważ za jej pomocą można zatamować krwawienie. Ponadto, zależnie od przyczyny, wykonywane są także badania obrazowe, takie jak: rentgenografia (RTG) z kontrastem, ultrasonografia (USG) jamy brzusznej, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Leczenie wymiotów z krwią na początku opiera się na leczeniu farmakologicznym (maks. 3 dni). Jeśli taka terapie okaże się nieskuteczna, podejmowane jest leczenie operacyjne. Zobacz film: Jak zbudowany jest układ pokarmowy. Źródło: 36,6
Brak apetytu, osłabienie i właśnie przewlekłe zmęczenie to jedna z oznak wirusowego zapalenia wątroby typu C, cukrzycy, anemii a także niewydolności nerek. Dlatego bądź czujna! Dowiedz się, jakie choroby objawiają się chronicznym zmęczeniem. Chroniczne zmęczenie zwykle przypisujemy przepracowaniu i zestresowaniu lub zmianom pór Nagle tobie lub komuś podczas rozmowy zaczyna lecieć krew z nosa, a ty nie wiesz, jak zachować się w tej sytuacji. Mimo że to zdarzenie może wyglądać groźnie, nie panikuj. Podstawowa znajomość pierwszej pomocy pomoże zatamować krew z nosa bez konieczności telefonu na pogotowie. Nagle tobie lub komuś podczas rozmowy zaczyna lecieć krew z nosa, a ty nie wiesz, jak zachować się w tej sytuacji. Mimo że to zdarzenie może wyglądać groźnie, nie panikuj. Podstawowa znajomość pierwszej pomocy pomoże zatamować krew z nosa bez konieczności telefonu na pogotowie. Przyczyny krwotoku z nosa Jednorazowy krwotok z nosa jest często spowodowany doraźnymi przyczynami, nie mającymi większego znaczenia dla ogólnej kondycji naszego organizmu. Może to być: podrażnienie błony śluzowej nosa, uraz nosa (dotkliwe uderzenie się w nos), konsekwencja kataru (silne dmuchanie w chusteczkę może spowodować osłabienie naczynek krwionośnych w nosie). Kasia gotuje z jajka faszerowane Gdy krwotok z nosa powtarza się cyklicznie, wtedy możemy mieć do czynienia z poważnym objawem choroby, np. zaburzeniem krzepliwości krwi, zmianami naczyniowymi lub nowotworowymi. Jeśli to powtarzający się symptom – po zatamowaniu krwi, powinniśmy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Pierwsza pomoc przy zatamowaniu krwi z nosa Podczas krwawienia z nosa należy usiąść (pozycja stojąca może doprowadzić do omdlenia, a pozycja leżąca do spływania krwi do organizmu zamiast na zewnątrz). W przypadku, gdy osoba poszkodowana ma katar, należy zalecić jej wydmuchanie nosa. Samo tamowanie wykonuje się za pomocą dłoni oraz chusteczki – ściskamy skrzydełka nosa dwoma palcami, a drugą ręką trzymamy chusteczkę. Odczekujemy kilka minut aż krwawienie ustanie. Jeżeli jednak krwotok z nosa nie zmniejsza się, albo co gorsza jest coraz bardziej obfity, należy zadzwonić po pogotowie, ponieważ oznacza to, że może być to objaw poważnej choroby (tak jak wyżej – choroby układu krwionośnego czy zmian nowotworowych). Osłabnięcie przy krwotoku z nosa Krwotok z nosa jest silnym przeżyciem dla człowieka, dlatego często występują przy nim omdlenia. W takiej sytuacji powinniśmy ułożyć osobę w pozycji bocznej ustalonej: Osobę kładziemy na boku, jej jedna ręka ułożona jest pod kątem prostym względem ciała i ugięta w łokciu, jedna noga (na zewnątrz) jest ugięta w kolanie, ale nie odrywa się od ziemi, a druga, przylegająca do podłogi, jest wyprostowana. Ważne, aby sprawdzić możliwość oddychania – odchyl głowę poszkodowanego do tyłu, aby zapewnić mu swobodny oddech. Pozycja boczna ustalona jest bezpieczna, uniemożliwia zapadnięcie się języka, krew może swobodnie wypłynąć. Po prawidłowym ustawieniu osoby powinniśmy zadzwonić po pogotowie. Czego nie należy robić przy krwotoku z nosa: Nie należy odchylać głowy do tyłu. Schładzać ciała zimnym kompresem (jest to mit w przypadku krwotoku z nosa, nie ma medycznych podstaw, aby go stosować – sytuacja jest odwrotna, gdy występuje omdlenie – wtedy zimny okład rzeczywiście pomaga). Od razu dzwonić po karetkę – jeżeli krwotok widocznie ustaje po kilku minutach, nie ma konieczności dzwonić po pomoc medyczną). Na występowanie i częstość krwotoków wpływają trombocyty. Dowiedz się więcej na temat płytek krwi (inaczej plt lub trombocytach). Słabe krzepnięcie krwi może być przyczyną siniaków. Przeczytaj, skąd bierze się skłonność do siniaków. Małopłytkowość pojawia się najczęściej u młodych kobiet. Zobacz, jakie są przyczyny, objawy i leczenie zbyt małej liczby płytek krwi.
.