"Jak to jest być moją matką" Norah McGettigan to film zrealizowany w ramach programu "30 minut" - wspólnej inicjatywy Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oraz Telewizji Polskiej. Monika (w tej roli
Płakała połowa sali, gdy zakończyła się projekcja filmu Anastasii Miraszniczenki. Co wywołało wśród widzów takie emocje, staramy się zrozumieć z reżyserką, która przywiozła swój film na festiwal kina dokumentalnego Watch Docs w Grodnie. Płakali nawet wiceministrowie i prokuratorzy generalni Film “Debiut” Anastasii Miraszniczenki miał swoją premierę ponad rok temu. Jak mówi reżyserka, powstawał przez ponad dwa lata: rok trwały zdjęcia w Homelskiej Żeńskiej Kolonii Poprawczej, drugi rok opracowywano materiał. Tematem filmu jest więzienny teatr, który działa z przerwami od około dziesięciu lat. Reżyserka filmu “Debiut” Anastasija Miraszniczenka po projekcji w Grodnie. Zdjęcie: Wasil Małczanau, Biełsat– Zawsze ciekawe jest to, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami. Dodatkowo intrygował mnie fakt, że więzienie to brak wolności, a teatr jest wolnością. Jak więc może wyglądać takie połączenie wolności i niewoli? Wiedziałam, że kolonia w Homlu jest dla kobiet skazanych po raz pierwszy. Tam w zasadzie nie ma takich twardych, zajadłych zeków [jak tradycyjnie nazywa się po rosyjsku osadzonych – przyp. red.]. To też jedyne więzienie, w którym działa dom dziecka i matki mogą dwa razy dziennie przez około godzinę widzieć swoje dzieci. A gdy ktoś przychodzi do teatru, można założyć, że są to ludzie, którzy mają coś w duszy, w sercu, w głowie. Przyszli dobrowolnie, nikt ich nie zmuszał – tłumaczy reżyserka. Kierownictwo kolonii po pierwszym zamkniętym pokazie filmu było niezadowolone i kategorycznie zabroniło jego rozpowszechniania. Dokument uratował producent, który wywalczył, by o losie filmu zdecydowali najważniejsi urzędnicy na Białorusi i Prokuratura Generalna. Jak twierdzi reżyserka, nawet oni, ministrowie i ich zastępcy, szef MSW i prokuratorzy generalnie nie wstydzili się płakać podczas projekcji. I ostatecznie pozwolili na pokazanie filmu publiczności. – Oczywiście, nie oczekiwałam takiej reakcji. Możliwe, że oglądając film na wielkim ekranie, z którego patrzyły na nich wielkie twarze kobiet z oczami pełnymi łez, które dzieliły się swoimi myślami, historiami życia, bólem – nie mogli pozostać wobec tego obojętni. Poza tym, powiedzieli nam, że bardzo dobrze nakręciliśmy nogi – mówi Anastasija. Kadr z filmu “Debiut” Anastasii MiraszniczenkiNogi niczym twarze Nogi osadzonych, które przewijają się przez film i także trafiły na jego afisz, rzeczywiście zwracają uwagę. – Wielokrotnie mówiono nam, że nogi w tym filmie są jak twarze. I rzeczywiście tak jest. Ja celowo i świadomie przewijam ujęcia nóg, jak refren. To swojego rodzaju portrety kobiet, bo po obuwiu można ocenić, czy dostają pomoc z domu. Jeśli ma swoje buty, nie chodzi w państwowych, oznacza to, że musieli jej przysłać. Te nogi to wskaźnik stosunków w rodzinie, i obserwując je, można wiele zrozumieć o każdej osobie – tłumaczy reżyserka. Emocje w filmie dokumentalnym nie są podrabiane Dlaczego ten film wywołuje takie emocje? Bardzo wzruszająca jest jedna z ostatnich scen, gdy więźniarka opuszcza kolonię i zabiera swoje dziecko, które przyszło w niej na świat. Kobieta przytula krewnych, którzy przyszli ją przywitać, wszyscy płaczą. A potem malutki chłopiec odwraca się i ze słowami: “Mamo, chodźmy do domu!” rusza w kierunku więzienia. – Tym się różni kino fabularne od dokumentalnego. Gdybym zobaczyła tą scenę w filmie fabularnym, myślałabym, że reżyserowie nawymyślali, dziecko cukierkiem przekupili. Wyglądałoby to zbyt słodko. Nikt z nas nie mógł przewidzieć, że coś takiego się stanie. – Gdy zaczynaliśmy zdjęcia, nie wiedzieliśmy jeszcze o czym dokładnie będzie ten film: o teatrze czy o więzieniu. Wyszedł nam dokument o ludziach – mówi jego twórczyni. “Debiut” ma jedenaście bohaterek. To więźniarki, które weszły do trupy teatralnej. Przez cały film obserwujemy, jak reżyserka sztuki musztruje je, niczym prawdziwe aktorki. Anastasija Miraszniczenka nie szczędzi też widzów, nie pozwalając się przedrzeć żadnym stereotypom. Filmowiec powoli, krok za krokiem, odkrywa postaci, ich tragedie, do ostatniego momentu nie odpowiadając na pytanie, za co te kobiety zostały skazane. – Podczas zdjęć celowo nie pytaliśmy się, za co te kobiety siedzą. Pozwoliło to zupełnie inaczej patrzeć nam na ludzi. Obserwowaliśmy je z daleka, przez obiektywy. Czasem sami nie słyszeliśmy, o czym rozmawiają. Potem jechaliśmy do Mińska i wybieraliśmy to, co najbardziej przejmowało. – W filmie jest moment, gdy dziewczęta dla żartu trzymają mikrofon i udają, że przeprowadzają wywiad. Zobaczyłam to i powiedziałam operatorowi: nagrywaj to szybko. A potem okazało się, że na pytanie: “Gdzie teraz pójdziesz?” ona zwyczajnie nie wiedziała, co odpowiedzieć. To straszna tragedia. Po sześciu latach więzienia dziewczyna nawet fantazjując nie była w stanie wyobrazić sobie, gdzie pojedzie: do restauracji czy na sesję fotograficzną. Pogubiła się i zakończyła “wywiad” słowami: “Pojedziemy, pojedziemy… “. To bardzo mocny moment – podkreśla reżyserka. Co za więziennymi kratami jest najstraszniejsze? – Może to zabrzmi banalnie, ale wydaje mi się, że poczucie utraconych lat, oderwanie od bliskich. Gdy tysięczny raz wspominasz i obracasz w głowie wszystkie złe słowa, całe to ignorowanie i wszystkie zamknięte drzwi. – W filmie jest scena, gdy jedna z bohaterek rozmawia z mamą. I nie ważne jest, o czym rozmawiają. Przez cały czas powtarza: “Mamusiu, czas, czas…” Ma tylko trzy-cztery minuty, by porozmawiać z mamą, by usłyszeć dzieci. To takie rzeczy, których na co dzień nie zauważasz. – Tym filmem nie chcę nikogo wybielać lub oczerniać. Popełniły przestępstwo i zostały ukarane. Nawet nie chcę badać, czy sprawiedliwie zostały ukarane. Nikt nie wychodzi z kolonii karnej z chęcią powrotu. Pytanie brzmi: czy będą mogły odnaleźć siebie po wyjściu na wolność. Czy ktoś przyjmie do pracy kobietę, która siedziała. Czy przyjmie ją mąż i rodzina. Czy da radę zasymilować się po, powiedzmy, ośmiu latach w więzieniu. – Gdy jedną z moich bohaterek przeniesiono do zakładu o łagodniejszym rygorze i pojawiła się możliwość telefonowania, powiedziała, że musiała od nowa uczyć się rozmawiać przez telefon. Musiała się przyzwyczaić, że może porozmawiać o pracy, pogodzie. Druga powiedziała mi, że kilka pierwszych tygodni na wolności chciałaby pomieszkać sama. Przyzwyczaić się, jak się włącza mikrofalówkę, jak się bierze kąpiel i tak dalej – opowiada reżyserka. Amsterdam zamurowało Jedna z pierwszych projekcji miała miejsce w Holandii, gdzie film także wywołał wiele emocji. – Gdy pokazaliśmy film w Amsterdamie, gdzie na każdym rogu są coffeeshopy, gdzie wcale nie ma więzień, to salę zamurowało, gdy zobaczyli odsiadkę za używanie i rozpowszechnianie narkotyków. Ja także nie rozumiem tych wyroków. Nie chcę wchodzić w kwestie prawne, ale uważam, że jeśli człowiek jest pierwszy raz za coś takiego skazany, to wystarczą trzy-cztery lata. Bo potem już zupełnie niszczy się psychikę. – One pracują po sześć dni w tygodniu. Pobudka według grafiku, śniadanie, musztra, apel, kontrola czystości i zaścielenia łóżek. Pójdą do fabryki, odpracują swoje, uszyją milicyjne mundury. Same się śmieją: gdyby nie było homelskiej kolonii karnej, milicjanci chodzili by nago. – Codziennie monotonne czynności. Po powrocie z fabryki znów musztra, kolacja, potem sprzątanie: kurzu, kałuż, liści czy śniegu. Cisza nocna jest o i do tego czasu nie mają prawa przysiąść, cały czas muszą być czymś zajęte. I tak od kilku miesięcy do kilku lat – mówi dokumentalistka. Anastasija Miraszniczenka zyskała sławę filmem “Skryżawannie” o homelskim bezdomnym artyście. Film osiągnął sukces i z czasem stał się projektem społecznym. Dokument “Debiut” jest nie mniej poruszającym obrazem, który przykuwa do ekranu i nie puszcza do samego końca. Takie filmy rzadko trafiają na Białorusi do państwowych kin. Paulina Walisz, pj/ zdjęcia: Wasil Małczanau
Kuba_76 1. Skazani na Shawshank. 2. Ucieczka z Alcatraz. 3. Prison Break (1 sezon, każdy kolejny sezon gorszy od poprzedniego) Odpowiedz 2009-02-04 17:23:18. użytkownik usunięty ocenił (a) ten film na: 10. Kuba_76 No to tak wg mnie to nastepujaco :
Witam, poszukuje tytułow dwoch filmow w ktorych motywem przewodnim jest porawana?wieziona kobieta jest wieziona przez swojego meza w piwnicy, do ktorej wejscie znajduje sie za biblioteczka w salonie> w tej piwnicy kobieta jest przykuta do lozka, maz zrobil jej tam lazienke, udaje jej sie przezyc dzieki szklance mleka, ratuje ja chyba sasiad ktorego potem ona przykuwa do lozka o ile dobrze pamietam2) kobieta zostaje porwana przez chora pare ktora chce miec dziecko. kobieta jest wieziona w jakims pokoju, probuje uciec, dobiega gdzies do jakiegos przystanku autobusowego bodajze. Kobieta (porywaczka) udaje ze jest w ciazy przed policja chyba. akcja dzieje sie chyba zima. niestety nic wiecej nie pamietam.. Z góry dziękuję za pomoc
Nabyte umiejętności mogą wykorzystać w pracy np. w działającym na terenie jednostki przywięziennym przedsiębiorstwie „Sara”, które zatrudnia 100 osadzonych, szyjących do niedawna odzież roboczą, a obecnie środki ochrony osobistej w postaci maseczek i kombinezonów. O specyfice pracy resocjalizacyjnej z osadzonymi kobietami, w
Przeszukaj katalog Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje więzienie, gwałt. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach. Film 2002 1g. 52m. od 15 lat Dramat, Romans Dwaj mężczyźni, Benigno i Marco, spotykają się w szpitalu, obaj czuwają przy swoich ukochanych, pogrążonych w śpiączce kobietach. Są jakby odgrodzeni od swych ukochanych niewidzialnym i bolesnym murem milczenia. Do zatopionych w ciszy kobiet nie docierają żadne sygnały ze świata zewnętrznego, jednak Benigno, młody i niezwykle wrażliwy pielęgniarz, nieustannie podejmuje próbę dotarcia do Alicji. Marco, czterdziestoletni dziennikarz, milczy przy łóżku Lidii, nie potrafiąc przełamać złowrogiej i ostatecznej ciszy... Film 2002 1g. 41m. od 15 lat Dramat, Komedia Ross jest uzależniony od metamofetaminy. Jedzie więc do swojego dilera, Spider Mike'a po działkę. Na miejscu okazuje się, że Mike zgubił prochy i nie może pomóc Rossowi. Chłopak nie poddaje się jednak, ponieważ u Spidera siedzi Nikki, dziewczyna Kucharza, największego producenta prochów w mieście. Postanawia więc podwieźć dziewczynę do domu, w zamian za działkę. To błahe, zdawało by się, wydarzenie pociągnie za sobą lawinę wypadków, których nie da się zatrzymać. Film 1999 1g. 47m. od 16 lat Dramat, Akcja Alex Chomicz dorabia do skromnego studenckiego budżetu grą na bębnach. Zawsze brakowało mu macierzyńskiej miłości. Matka swym uczuciem obdarzyła tylko starszego syna Wiktora, który odsiaduje długoletni wyrok pozbawienia wolności… W ramach praktyk studenckich Alex opiekuje się schorowanym byłym pracownikiem UB, który prosi go o skrócenie cierpień w zamian za kilkanaście tysięcy dolarów… Po urządzeniu się w nowym mieszkaniu wpada na pomysł świadczenia usług osobom, które chcą skończyć z życiem, a nie mają tyle determinacji, aby to zrobić. Daje ogłoszenie do prasy. Wkrótce zgłasza się pierwsza „klientka”. Młody Chomicz staje się wykonawcą eutanazji na zlecenie… Nu ji zhong ying Film 1973 1g. 50m. Akcja, Horror Podczas II wojny światowej japońscy żołnierze atakują placówkę czerwonego krzyża i siła zabierają pracujące tam pielęgniarki do obozu jenieckiego. Przemoc i gwałty skłaniają kobiety do podjęcia próby ucieczki, jednak ucieczka z obozu nie oznacza odzyskania wolności, gdyż rusza za nimi pościg. Clarissa Mini serial 1991 3g. Dramat, Kostiumowy Clarissa Harlowe jest młodą Brytyjką, żyjącą w XVIII wieku. Jej rodzina ma aspiracje, by zostać arystokracją. Dlatego też każą poślubić Clarissie odpychającego pana Soamesa. Dziewczynie udaje się uciec od rodziny z pomocą przystojnego Roberta Lovelace'a. Jednak zamiary młodzieńca względem Clarissy są co najmniej niehonorowe. Film 2002 1g. 59m. od 15 lat Dramat Film opowiada historię prowadzonego przez siostry zakonne zakładu dla upadłych dziewcząt. Ostatni z tego rodzaju zakonnych pensjonatów zamknięto w 1996 r. Do dziś żyje jeszcze około 30 tys. kobiet, które przeżyły ten koszmar. Nie otrzymały żadnego odszkodowania za bezprawne więzienie, codzienne upokorzenia, nierzadko przemoc fizyczną. Niektórym odebrano dzieci. Wszystkie nauczono nienawidzić swego ciała. Kościół katolicki nigdy nie przeprosił za doznane krzywdy kobiet przetrzymywanych w zakładach Magdalenek. Zabawy motyli Film 2004 1g. 45m. Dramat Początkujący szesnastoletni muzyk Kostia otrzymuje zaproszenie na konkurs muzyczny do Moskwy. Chcąc uczcić to zdarzenie upija się z przyjaciółmi co kończy się tragicznie - ginie człowiek. Kostia odtrąca pomoc bliskich ludzi i ląduje na rok w więzieniu... Fun and Games Film 1971 1g. 32m. Dramat Zepsuta Brytyjka, nimfomanka Angela, powraca po czterech latach ze szkoły z internatem w Bostonie aby zamieszkać z ojcem w lokalu na terenie więzienia, gdzie pracuje jako nadzorca. Bezlitośnie prowokuje więźniów i pracowników więzienia nosząc minispódniczki i krótkie spodenki, aż jeden z przestępców atakuje ją. Nawet to niczego ją nie uczy i nadal uwodzi równocześnie strażnika i czarnoskórego skazańca... W towarzystwie Antonina Artauda Film 1993 1g. 30m. Biograficzny, Dramat Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem. ← 1 2 3 4 5 … 8 → Słowa kluczowe broń (27) choroba psychiczna (20) ciąża (17) fotografia (17) kobieca nagość (39) korupcja (19) kradzież (18) krew (32) kłamstwo (22) małżeństwo (19) miłość (30) morderca (25) morderstwo (46) naga pierś (17) nagość (28) narkotyk (20) nienawiść (17) nóż (17) palenie papierosa (18) pies (16) piękna kobieta (22) policja (39) postrzelenie (20) pościg (17) prostytutka (21) przemoc (40) przyjaźń (28) płacz (22) relacja matka-córka (18) relacja matka-syn (17) relacja mąż-żona (28) relacja mężczyzna-kobieta (28) relacja ojciec-córka (18) relacja ojciec-syn (21) relacja rodzinna (24) retrospekcja (21) samobójstwo (20) seks (39) strach (22) szpital (18) ucieczka (30) walka (28) zazdrość (17) zdrada (29) zemsta (29) zwłoki (23) śmierć (37) śmierć bliskiego krewnego (17) Przeszukaj katalog Sortuj
Jedna z najlepszych ról Julii Roberts! Zobacz także 15 najlepszych filmów o największych kobietach na świecie. Filmy o silnych, niezależnych i odnoszących sukcesy kobietach są zmotywowane do zmiany życia. 12 najlepszych filmów o silnych kobietach, które mogły zmienić swoje życie i osiągnąć sukces. Oglądamy i dyskutujemy filmy
Przy łóżkach trzymają mnóstwo maskotek, zdjęć, pamiątek. Namiastkę domu. Tereska myśli tylko o ślubie. Przytyła i chce schudnąć. Beatrix śpiewa, a Sara robi pocztówki...Osiemdziesiąt kobiet. Tyle siedzi w Zakładzie Karnym w Czersku. Za morderstwa, kradzieże, oszustwa, pobicia, niespłacone kredyty. Zamknięte za kratami próbują stworzyć sobie namiastkę domu. Niekiedy im to wychodzi, czasami nie. Przy łóżkach mają zdjęcia ukochanych osób, maskotki, pamiątki z wolności. Na razie muszą im one ciągu dnia pracują: sprzątają ulice, opiekują się niepełnosprawnymi. Piszą wiersze, szydełkują i czytają książki. Snują plany na przyszłość. Tereska planuje swój ślub, który czeka ją jeszcze w tym miesiącu, na przepustce. Zosia myśli o dzieciach i wnukach, które w końcu zobaczy. Jola zastanawia się dokąd pójdzie, gdy stąd wyjdzie. Może przygarnie ją jej przyjaciel? W końcu pisze do niej listy już od dwóch lat. Ale czy wytrzyma jeszcze cztery kolejne?Ale najgorsze są noce. Bezsenne, pełne rozmyślań, tęsknoty za bliskimi i murem Przy łóżkach trzymają mnóstwo maskotek, zdjęć, pamiątek. Namiastkę myśli tylko o ślubie. Przytyła i chce schudnąć. Beatrix śpiewa, a Sara robi pocztówki... Gdyby ktoś przypadkiem spotkał je na ulicy, nie zgadłby, że siedzą w więzieniu. Za kradzieże, rozboje i zabójstwa. Bo nie wytrzymały z mężem draniem, bo skusiły je pieniądze, bo za dużo półotwartym i otwartym Zakładzie Karnym dla kobiet w Czersku jest ich osiemdziesiąt. Po dwie, a nawet po dziewięć w jednej celi, niezamykanych. Przy łóżkach: maskotki, zdjęcia rodziny, przyjaciół, kosmetyki, kolekcje lakierów do paznokci. Namiastka one tam żyją?Wstają o szóstej, inne czekają aż do dzwonka. O siódmej wszystkie muszą być umyte i ubrane - gotowe do apelu. Na stołówkę po śniadanie i z powrotem do pokoju, zjeść. Najczęściej kanapki, pracuje społecznie. Mirka i Ola codziennie na cztery godziny chodzą do Środowiskowego Domu Samopomocy, gdzie zajmują się osobami upośledzonymi. Wycinają z nimi, rysują, lepią z plasteliny. - Los rzucił ich tak, jak nas. Oni są nieszczęśliwi i my - twierdzi odśnieżają, a gdy jest ciepło sprzątają pracy mają czas wolny. Jessica i Beatrix pięknie śpiewają, Kasia pisze wiersze o miłości, Beata przerabia koleżankom bluzki na ładniejsze, modne. Ostatnio ze starych materiałów uszyła kapcie. Ola wyszywa obrusy. Sara rysuje kartki z życzeniami na imieniny, urodziny, święta. Wiktoria obdarowuje koleżanki własnoręcznie zrobionymi pamiątkami z muszelek. A Jola uwielbia rozwiązywać jest obiad. Wczoraj była grochówka z kiełbasą. Dzisiaj zjedzą zupę pieczarkową z makaronem, kopytka i kiszoną kapustę. Wiele przyznaje, że przytyły w śmieją się. - Jeśli zwracają uwagę, że jest głośno, to tylko nam. Dobra atmosfera w celi dużo daje - mówią panie z sali "Czerwony Autobus". Same ją tak nadchodzi noc, żarty się kończą. Kobiety nie mogą spać. Niektóre płaczą, inne rozmyślają. O tym, co zrobiły. Że żałują. Że zmarnowały życie, jeśli nie sobie to dzieciom, rodzinie. Tęsknią. Odliczają dni do wyjścia. - Tutaj każdy miesiąc się dłuży - co siedząSara za fałszerstwo, Tereska za napad, Wiktoria za handel w niedozwolonym miejscu. Zuza za kredyt, którego nie spłaciła; prawie dwa lata odsiadki, w czerwcu będzie połowa. 57-letnia Jola z województwa łódzkiego ma wyrok za zabicie męża. - Ale to nie ja zabiłam, tylko koleżanka - mówi Krótko ostrzyżona, 47 lat i smutne oczy. Ona jedna się nie śmieje. Wyrok: osiem lat. Za zabicie męża. Wyjdzie za pięć. Ma trzy córki i syna. Trzy tygodnie temu ją odwiedzili. - Bardzo ich kocham - mówi. - Mąż znęcał się nad nami psychicznie. Weszłam do domu, byłam zmęczona. A on przyszedł narąbany. Chwyciłam nóż. Chciałam go tylko skaleczyć, ale trafiłam na komorę sercową... Już po wszystkim zawiadomiłam wszystko widziały. - Mój syn powiedział: Mamo, zabiłaś tatę! Te słowa mi zostały... Męża nie żałuję... Mamy spokój. Żałuję tylko, że musiałam zostawić Zosi wychowuje jej 17-letnią córkę, dwojgiem pozostałych opiekuje się rodzina zastępcza. Najstarsza córka mieszka we własnym domu. Zosia jest już Krótkie włosy, szczupła, 57 lat, spod Piły. Płacze, gdy opowiada swoją historię. Dostała trzy i pół roku za usiłowanie zabójstwa zięcia. - Mieszkaliśmy razem. Nie pracował, był na utrzymaniu córki. Wpadłam w depresję i dwa razy chciałam się zabić. Leczyłam się psychiatrycznie. Nie pamiętam dokładnie, co się stało. Prokurator mi powiedział. Chciałam zaatakować zięcia, ale w drzwiach stał policjant... Nigdy nie pogodzę się z wyrokiem. Ale lepiej się stało, że to ja, a nie córka...Iga. Ciemne, kręcone włosy. Młoda, ładna buzia. Ma 33 lata. Pochodzi ze wsi koło Słupska. Policja złapała ją na jeździe motorowerem po pijaku. Za karę miała pracować społecznie. Nie zrobiła tego. - Byłam w domu z chłopakiem, słyszymy pukanie do drzwi. Wchodzą policjanci, aresztują mnie. Spakowałam się, ubrałam i na kilka dni wychodzi. Ojcu nie powiedziała, że poszła siedzieć. Skłamała, że pojechała do babci. - Może kiedyś mu powiem...Tereska. Ma 26 lat, pofarbowane na blond, długie włosy, opaloną twarz i mnóstwo energii. Cały czas się śmieje, żartuje i cały czas mówi. Siedzi za Kasia, Julka i Beatrix nie chcą powiedzieć, za co znalazły się w więzieniu. Podobnie wiele innych, które nie chcą wracać do tego, za co się tu znalazły. Chcą zapomnieć, a mówienie o tym za bardzo boli - ma swój własny sposób na przetrwanie. Mirka i Ola religię, Kasia swoje wiersze. - Jeśli ktoś chce wyjść stąd i żyć normalnie, musi sobie znaleźć swoje miejsce, swój kąt. Gdybyśmy nie dostały nauczki, nie wyciągnęłybyśmy wniosków. Ja dostałam najlepszą nauczkę - mówi. Mirka: - Wychowałam się w katolicyzmie, wierzę w Boga. To mi dużo szepcze: - Każdy się boi. Są różne panie. Szkoda mi tych z długimi wyrokami. Z izolacji, zamknięcia rodzi się w nich agresja i pozwala przetrwać narzeczony. Jeszcze w tym miesiącu mają zamiar się pobrać. Zaręczyli się na przepustce. Po kryjomu. - On jest ekstra pod każdym względem. Łóżko - ful serwis. Śmiejemy się z tych samych żartów. Bardzo często do niego dzwonię, pytam co dziś jadł, opowiadam mu, co mi się śniło. Gdy kończy się przepustka i muszę wracać do zakładu, zawsze kupuję mu mnóstwo płatków owsianych, bo je bardzo lubi. Ale każdego dnia, kiedy on wychodzi na ulicę, boję się, że spotka inną. Dlatego mówię mu, że ma być w więzieniu trzeba się strzec, co jest najgorsze? - Plotki, kłótnie o bzdury, zazdrość. Jak jest więcej kobiet, to tak się dzieje. Mężczyźni dadzą sobie po mordzie i koniec - tłumaczy przychodzą do starszych, gdy mają problem. - Albo po prostu, żeby się przytulić - mówią. Mieszkanki innej sali uczą: - Najważniejsze to problemy rozwiązywać we własnej celi. Nie wynosić ich poza Zdarzają się drobne problemy - mówi Julka, która jest rzeczniczką więźniarek. - Czasami drzwi się nie zamykają. Przychodzą poskarżyć się, na przykład, że któraś z nich za długo je. Ale większych konfliktów tu nie i strachJedna za drugą powtarzają, że brakuje im wolności. Za to najbardziej cenią wyjścia do pracy "na zewnątrz". Przez chwilę czują się znowu wolnością tęsknią, ale i się po wyjściu chce się starać o rentę i pomóc córce wychowywać wnuki. W końcu zobaczy mówi, że nie ma do kogo wrócić. Nie ma dzieci, rodziny. Ale ma przyjaciela, który odwiedza ją i od dwóch lat pisze do niej Koleżanka siedziała ze mną w więzieniu i dała mu mój adres. Przysyła mi nawet kartki na szafce przy łóżku postawiła jego - Rodziny, znajomi, społeczność lokalna traktują nas normalnie. Nie zrobili mi nigdy przykrości, a jeżdżę do domu na przepustki już dość Gdy chodzę sprzątać na ulicę, ludzie są dla mnie bardzo mili. Mówią: szczęść Boże. Nie ma dyskryminacji. Traktują nas po ludzku, mimo że wiedzą, że siedzimy w zakładzie - mówi jest strach o pracę. Dobrą, uczciwą. Albo jak Jessica: - Boję się, że po tak długiej przerwie mąż nie ten dzieńIga za kilka dni wychodzi z więzienia. Przyszła do wychowawczyni po wypis. - Nie mam kurtki, buty mi pękły. Spodnie pożyczyłam od koleżanki - pożegnanie dostanie to wszystko od zakładu. Dostanie też 100 zł i bilet na przejazd do Tczewa. Tam będzie na nią czekał chłopak. Nie boi się powrotu. Ma już plan. Przed więzieniem uczyła się w wieczorowym liceum. Teraz ma zamiar je skończyć - została jej ostatnia klasa. - Chciałabym, żeby mnie ktoś pokierował, pomógł znaleźć normalną pracę. Już nie mogę doczekać się wolności - Imiona zostały zmienione.
2. Skrzydła ( Wings, 1927) – William A. Wellman, Harry d’Abbadie d’Arrast. Skrzydła to amerykański film wojenny z plejadą gwiazd niemego kina: Gary Cooper, Clara Bow i Charles „Buddy” Rogers. Jack i David są pilotami, którzy podczas I wojny światowej zaciągają się do armii i biorą udział w bitwie powietrznej z Niemcami.
Real Life MoviesGangsters, fighters, athletes, serial killers, celebrities and so much more–these films are the best of the based-on-a-true-story even more to has an extensive library of feature films, documentaries, TV shows, anime, award-winning Netflix originals, and more. Watch as much as you want, anytime you NOW
Release year: 2018. W Zakładzie Poprawczym Madison w Indianie nastoletnie dziewczyny starają się wrócić na prostą, zmagając się przy tym z licznymi konfliktami i gorącymi uczuciami. 1. Rozdział 1: Dziewczyny z Madison. Brianna lubi być uważana za „niegrzeczną dziewczynkę”, ale wie, że musi się zmienić. Świeżynka Paige
Netflix stworzył wiele produkcji z myślą o kobietach. Oto TOP 10 seriali, które idealnie sprawdzą się na babski wieczór. Kobiety są silne, samowystarczalne, a jednocześnie niewinne i zabawne. Uwielbiają modę oraz babskie wieczory, ale też są oddane, opiekuńcze i potrafią walczyć o swoje prawa. Kobiety mają złożoną osobowość i często kierują się też emocjami. Od lat fascynują twórców, o czym świadczy, chociażby to, że najlepsze i najpopularniejsze muzy były właśnie płci pięknej. Są inspiracją również dla producentów seriali, którzy postanowili stworzyć swoje dzieła na podstawie silnych i niezależnych kobiet. I to właśnie do takich pań też kierują swoje produkcje. Zobacz także: 15 najśmieszniejszych seriali na platformie Netflix! Popłaczesz się ze śmiechuNetflix: najlepsze seriale dla kobiet. TOP 10Od pewnego czasu niezwykle popularne są seriale kostiumowe. Czasami jednak, siadając pod kocem z tabliczką czekolady, mamy ochotę na coś bardziej babskiego. Są takie produkcje, które najlepiej sprawdzą się oglądane ramię w ramię z przyjaciółką. Zwłaszcza że serial to idealny pomysł na babski wieczór. Przedstawiamy wam najciekawsze seriale Netflixa, które zostały stworzone z myślą o kobietach. Jedne z nich zachwycą was niesamowitymi widokami, inne stylizacjami, a jeszcze inne zainspirują dzięki charyzmatycznym TOP 10 seriali Netflixa dla kobiet i o "Emily w Paryżu"Ten serial pojawił się na platformie w 2020 roku i w błyskawicznym tempie zyskał fanów na całym świecie, a także w Polsce. Charyzmatyczna Amerykanka Emily trafia do paryskiej agencji reklamowej i musi poradzić sobie z nieco innym trybem życia, niż ten, który znała do tej pory. Przed nią jednak niesamowite przygody, a także nowi, fascynujący ludzie. Ta produkcja musiała być sukcesem, za jej nakręcenie odpowiadają bowiem twórcy takich hitów jak: "Beverly Hills 90210" oraz "Seks w wielkim mieście" (również za stylizacje). Zobacz także: "Emily w Paryżu" powróci z 2. sezonem. Netflix zamówił kolejne odcinki popularnego serialu 2. "Telefonistki"Nie może być bardziej kobiecego serialu niż ten opowiadający historię prawdziwych emancypantek. Losy czterech kobiet splatają się w Madrycie lat dwudziestych. Już na początku otrzymują pracę jako telefonistki i chcą być traktowane na równi z mężczyznami. To niezwykła opowieść o prawdziwej przyjaźni i miłości, która niejedno ma imię. I coś dla fanów hiszpańskojęzycznych produkcji Netflixa. 3. "Modliszka"Kobieta skazana za osiem morderstw na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ma pomóc w rozwiązaniu tajemnicy kolejnej serii zabójstw. Zgadza się jedynie pod jednym warunkiem. Chce współpracować ze swoim synem, który obecnie jest policjantem. Okazuje się, że nowy zabójca popełnia podobne morderstwa, jak ona w przeszłości. Czy idąc tym tropem uda jej się odgadnąć jego tożsamość? 4. "Ania, nie Anna"Czas na coś bardzo przyjemnego, co doskonale jest nam wszystkim znane jeszcze z czasów szkolnych. Netflix postanowił, ku zdumieniu wielu widzów, zekranizować jedną z najsłynniejszych powieści Lucy Maud Montgomery, „Anię z Zielonego Wzgórza”. Produkcja wzbudza różne odczucia, ale nie można jej odmówić zachwycających kadrów i innowacyjnego podejścia do starych opowieści. Jest doskonałym serialem dla wszystkich kobiet, które uwielbiają utonąć od czasu do czasu w marzeniach. 5. "Szefowa"Serial opowiada historię niepozornej dziewczyny, która nie imała się pracy, jednak w pewnym momencie znalazła genialny sposób na biznes i zaczęła spełniać swoje marzenia w branży modowej. Tak właśnie powstała firma Nasty Gal, która namieszała na rynku odzieżowym. Choć serial zakończył się na jednym sezonie, odcinki nie są długie i można obejrzeć je jednym okiem, np.: podczas malowania paznokci. Warto podkreślić, że jedną z producentek „Szefowej” była Charlize Theron. 6. "Grace i Grace"Historia serialu osadzona jest w XIX wieku. Uboga pokojówka o irlandzkich korzeniach zostaje skazana na dożywocie za zabójstwo swojego chlebodawcy. Psychiatra natomiast próbuje ustalić jej poczytalność i to, czy nie powinna zostać uniewinniona. Pełen napięcia serial oparty jest na powieści Margaret Atwood, czyli autorki, która stworzyła także "Opowieść podręcznej". Zobacz także: Dobre horrory z platformy Netflix. Tych widzowie nie dali rady obejrzeć do końca 7. "Orange is the new black"To jedna z najgłośniejszych produkcji Netflixa ostatnich lat. Dobrze sytuowana mieszkanka Nowego Jorku trafia do więzienia za przestępstwo popełnione aż dziesięć lat wcześniej. W każdym epizodzie przybliżona nam zostaje historia innej intrygującej bohaterki. Produkcja została nagrodzona aż dwoma nagrodami Emmy i nominacjami do wielu prestiżowych statuetek, np. Złotych Globów. 8. "Grace & Frankie"Choć opowieść dotyczy dwóch pań w podeszłym wieku, są bowiem po siedemdziesiątce, niezwykle potrafi rozbawić zarówno starsze, jak i młodsze pokolenie kobiet. Bohaterki nie przepadają za sobą, dopóki nie połączy ich zaskakujący fakt z życia ich mężów. Wyjdzie z tego na pewno wiele ciekawych perypetii. Dużą przewagą tej produkcji są zjawiskowe Jane Fonda oraz Lily Tomlin w rolach głównych. 9. "Glow"Ten serial jest zdominowany przez kobiety. To prawdziwe wojowniczki dosłownie i w przenośni. Nie dość, że mają twarde charaktery i potrafią walczyć o swoje, to jeszcze wychodzą na ring po to, żeby odegrać między sobą prawdziwą wrestlerską bitwę. Najlepsze w tym serialu, oprócz niesamowitej muzyki z lat osiemdziesiątych, jest poczucie humoru tych ostrych jak żyletka kobiet. 10. "Kochane Kłopoty"Serial ogromną popularnością cieszył się w latach 2000-2007. Niespełna dziesięć lat później Netflix postanowił zrobić niespodziankę wszystkim jego fankom i stworzyć jego kontynuację. Panie Gilmore powróciły zatem, żeby znów namieszać swoimi przygodami. Ta produkcja może przypominać stylem nieco „Dziennik Bridget Jones”, więc jest przeznaczona typowo na babskie także: Najlepsze komedie w historii kina. TOP 40 Nie każdy aktor jest fanem produkcji, w której przyszło mu zagrać. W naszej galerii znajdziecie listę 10 aktorów i aktorek, którzy wprost nienawidzą filmów i seriali, w których wystąpili. Galeria 10 aktorów, którzy nienawidzą filmów i seriali ze swoim udziałem
Pismo buddyjskie o kobietach Mallikā Sutta. W Mallika Sutta o Pali Canon, Król Pasenadi wyraża rozczarowanie, gdy królowa Mallika rodzi córkę, a nie syna. W przekładzie Sutty Bhikkhu Sujato, Budda odpowiada na to usposobienie stwierdzeniem: „Cóż, niektóre kobiety są lepsze niż mężczyźni, O władco ludu. Mądra i cnotliwa,
Manipulated into embezzling funds for her boyfriend and sentenced to prison, a naïve young woman must quickly learn to survive in a harsh new ролях:Найва Німрі,Меггі Сівантос,Іціар КастроАвтори:Даніель Есіха,Естер Мартінес Лобато,Алекс Піна,Іван ЕскобарThe entire female cast, including Maggie Civantos ("Cable Girls") and Alba Flores ("Money Heist"), won Ondas Awards for Best Actress on Spain відомостіАкторський складНайва НімріМеггі СівантосІціар КастроДавід ОстроскіЛукас ФеррароАна Марія ПіккіоІзабель НавейраЛізі ЛіндерКлаудія РієраАлма ІтцельАльмагро Сан МігельБерта ВаскесАльба ФлоресМарія Ізабель Діас ЛаґоРаміро БласМарта АледоЛаура Баена ТорресГесус КастегонАльберто ВеласкоАбріль СамораКрістіна МаркосІнма КвестаРут ДіасХуейчі ЧіуХав’єр ЛараАна МарсоаЛуїс КальєхоАдріана ПасІнма КуевасКарлос ІполітоРоберто ЕнрікесКрістіна ПлазасМарія СальґейроДаніель ОртісГарліс БесерраВероніка МоральСхожеНезабаром
Blog o książkach i nie tylko. Translate. Swietłana Aleksijewicz, „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” i najlepsze filmy o kobietach na wojnie (radzieckie i
Odpowiedzi zxds2 odpowiedział(a) o 00:40 Może nie do końca takie zwykłe więzienie ale raczej cela śmierci: "Zielona Mila". Jeszcze: "Niekwestionowany" to tyle co teraz pamiętam. A i jeszcze z polskich to "Symetria" Neo19 odpowiedział(a) o 00:47 Zielona Mila oraz Skazani na Shawshank - klasyka , filmy warte niewątpliwie obejrzenia kilkukrotnego Pytałaś o filmy ale serial Prison Break też niczego sobie blocked odpowiedział(a) o 07:10 Do wyżej podanych Twierdza:)wspaniała rola -Sean'a Connery'ego:) blocked odpowiedział(a) o 11:04 Ze staroci, polecam jeszcze: "Ucieczka z Alcatraz" :] Astar odpowiedział(a) o 15:09 Są dwa takie stare filmy. Nie wiem czy znajdziesz je na DVD. Oglądałem je w czasach VHS. "Gułag" - o radzieckich obozach w okresie Stalinizmu i "Triumf ducha" - o obozie w Oświęcimiu. Oba są oparte na utentycznych wydarzeniach. Wielki StachSpotkajmy się w więzieniu Zielona Mila Wykiwać Klawisza blocked odpowiedział(a) o 17:36 Jeśli lubisz taką tematykę to powinieneś też obejrzeć serię dokumentalną poświęconą więzieniom: Ross Kemp On Gangs. Ogólnie jest to reportaż o gangach ale jest też dużo o samych więzieniach i o tym jak wygląda życie we więzieniu. Jeśli szukasz filmów odwiedź: [LINK]" target="_blank Skazani na Shawshank , Zielona mila to edne z najlepszych filmów ostatnio oglądałem film Skazaniec no i oczywiście Prison Break Tak jak pisali poprzednicy, Prison Break (Skazany Na Śmierc), skazani na shawshank, symetria, może Ci się spodoba również dosyć stary film pod tytułem Wielka Ucieczka. Ponadto jest wiele filmów dokumentalnych o tematyce więziennej na YouTubie, tu masz linki do kilku : [LINK] [LINK] [LINK] [LINK] wejdź na ten profil : [LINK] tam jest bardzo dużo takich filmów. ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZzZZzziiiiiiiiiIiIiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIelona Miiiiiilaaa nieświęy odpowiedział(a) o 01:16 oliwss odpowiedział(a) o 13:29 Jeszcze hooligans 2 polecamm spotkajmy się w więzieniu i oczywicie skazani na shawshank Obejrzyj sobie Cela 211 , Gniazdo os , Eksperyment (2010) , Prorok (2009), Skazaniec , Więzień , Król wyspy skazańców , Więzy krwi . Wszystkie są o więźniach . polecam ;D Roki3225 odpowiedział(a) o 12:28 Widziałem polecam:-Cela 211-Wykiwać klawisza-Mecz ostatniej szansy-Skazani na Shawshank-Zielona Mila-Dorwać Gringo-Skazany na piekło-Plan Ucieczki-Osadzony-Wyścig Śmierci 1,2,3-Champion 1,2,3-Skazaniec-Huragan-Tango i Cash-Potępiony-Ucieczka do zwycięstwa-Więzienie w ogniu-Ucieczka z AlcatrazMam zamiar obejrzeć:TwierdzaWięzień BrubakerMorderstwo Pierwszego stopniaZbieg z AlcatrazOstatni BastionEksperymentWięzień NienawiściCon Air-Lot SkazańcówGniazdo OsMam nadzieję że pomogłem ;) Violet odpowiedział(a) o 21:21 Ja gorącą polecam filmz 1994 (nie zniechecaj sie data bo aktorzy graja tam swietnie) "Skazani na Shawshank" na podstawie fantastycznej ksiązki Stephena Kinga. Dla mnie klasyka. Uważasz, że ktoś się myli? lub
Film trochę inny niż chcesz, ale polecam ;) "Sto stóp" jest to film o kobiecie która zabiła swojego męża (policjanta) w obronie. W odbyciu kary nie może wychodzić z domu. Duch jej męża próbuje ją zabić kiedy ona nie może nic z tym zrobić. Jest jeszcze jeden film o kobiecie która się opiekuje chorą staruszką.
Pomimo tego, że w większości stanów transseksualni więźniowie są umieszczani w placówkach zgodnie z ich płcią wpisaną przy urodzeniu, zasady są inne w New Jersey. To tam swój wyrok odsiaduje Demi Minor. Od 2020 roku przebywa w żeńskim zakładzie poprawczym. Kilka miesięcy temu media ujawniły skandal potwierdzający, że ideologia nie wygra z naturą. Minor w czasie "konsensualnych stosunków seksualnych" zapłodnił dwie współosadzone. W swoich mediach społecznościowych pisał o tym, że nie może doczekać się poznania płci dziecka. Pytał również internautów o ich typy. Demi i media społecznościowe Warto dodać, że Minor prowadzi blog "justice4demi", na którym opisuje swoje życie w więzieniu. We wpisie pod tytułem "Moje dziecko może nigdy nie zobaczyć swoich rodziców w tym samym pokoju w tym samym czasie", pisze o tym, że ciąże nie były planowane, zapewnia, że podczas stosunków nie doszło do gwałtów i żali się, ,że "zastępca administratora Ryan O'Dea kazał wywieźć mnie poza stan i powiedział, że jestem zagrożeniem dla wszystkich „cispłciowych” kobiet tutaj". Wskazuje, że... przenosiny wynikają z zacofania i "heteronormatywnej ideologii". "Jestem zniesmaczona, a mimo to jestem człowiekiem i widząc rażącą dyskryminację, która nadal ma miejsce, pytam, jak możesz oczekiwać, że będziemy czuli się równi, gdy najwyższy personel nie będzie postrzegać nas jako równych. - żali się Minor. Nie pisze jednak, czy inne osadzone zaszły w ciąże z innymi kobietami w innych celach. Nowa placówka Obecnie Minor przebywa w więzieniu dla młodych, ale już pełnoletnich przestępców Burlington County. Jest jedyną "kobietą" w placówce. W związku z tym został osadzony we "wrażliwej jednostce". Jednak media relacjonują liczne skargi. Dziennikarze piszą że Minor twierdzi, iż więzienni strażnicy podczas przeniesienia odrzucili prośbę o przeprowadzenie kontroli osobistej przez funkcjonariuszkę, co zdaniem Minor jest naruszeniem prawa do bezpieczeństwa od molestowania seksualnego. Oskarżał również władze o pobicie podczas transferu i 30-krotne użycie zaimka "on". "Jestem tylko sobą" - stwierdza Minor. Źródło:
Nowy "Znachor" to film o silnych kobietach. W końcu nadszedł moment, gdy z drżeniem rąk nacisnęłam play na pilocie i pozwoliłam, aby Michał Gazda zaprosił mnie do świata nowego "Znachora". Ten film był dla mnie nowy nie tylko dlatego, że powstał współcześnie. "Znachor" Netfliksa pozwolił mi spojrzeć szerzej na historię
Serial dokumentalny, którego bohaterkami są skazane na karę pozbawienia wolności. Kobiety, które popełniły różne przestępstwa, od drobnych kradzieży po zabójstwo. Serial pokazuje ich życie w zakładzie karnym, relacje z innymi osadzonymi i służbą więzienną. "Więzienie kobiet" budzi cały wachlarz emocji, od uśmiechu, wzruszenia, oburzenia, po zdziwienie. Pokazuje miejsce
.