W internetowych konsultacjach, które były jednym z postulatów ruchu "żółtych kamizelek". Okazuje się, że największą popularnością cieszy się propozycja likwidacji prawa do zawierania małżeństw przez homoseksualistów.

Lista państw, w których pary homoseksualne mogą cieszyć się równością małżeńską, systematycznie się wydłuża. Aż 80 proc. uprawnionych do udziału w referendum powiedziało „tak” równości małżeńskiej w Australii. Malcolm Turnbull, szef rządu, obiecał, że on i jego rząd będą dążyć do legalizacji związków jednopłciowych jeszcze przed końcem 2017 roku. W ciągu ostatnich dwóch lat na podobne zmiany zdecydowały się także Niemcy, Wyspy Owcze, Kolumbia, Tajwan, Gibraltar, Grenlandia, Malta, Floryda. Ostatnia zmiana dokonała się w Austrii. W Polsce nad ustawą dającą parom jednopłciowym możliwość zawierania związków partnerskich pracowano w 2015 roku przed wyborami parlamentarnymi. Sejm jednak odrzucił złożony przez SLD projekt ustawy o związkach partnerskich. Premier Ewa Kopacz uznała, że to zadanie na kolejną kadencję. Ale jej nie doczekała. Tymczasem osoby homoseksualne – i związki, jakie tworzą – mają na świecie różny status prawny, zależny od kultury i obyczajowości danego rejonu, uporu ruchów działających na ich rzecz (oraz tych działających przeciwko nim), często również od dominującego wyznania. Choć niedawny przypadek irlandzki dowodzi, że to ostatnie nie musi stawać na przeszkodzie. Bywa, że akty homoseksualne nie podlegają karze, ale też nie są prawnie w żaden sposób usankcjonowane (to przypadek Polski). W części krajów stosuje się najwyższy wymiar kary. W kilkudziesięciu – małżeństwa jednopłciowe są legalne albo legalne tylko pod pewnymi warunkami. (powiększ mapę) Gdzie małżeństwa jednopłciowe są legalne 29 krajów i regionów świata uznaje małżeństwo za związek dwojga ludzi – niezależnie od ich płci. Są to (w kolejności alfabetycznej): Argentyna – od lipca 2010 r. Małżeństwa osób tej samej płci udało się zalegalizować wbrew wysiłkom Kościołów katolickiego i protestanckiego. Argentyna to pierwszy kraj Ameryki Łacińskiej, który sformalizował homomałżeństwa i zrównał je z małżeństwami osób heteroseksualnych. Austria – Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przyznanie parom jednopłciowym wyłącznie prawa do zawierania związków partnerskich, a nie małżeństw, to przejaw dyskryminacji. Na mocy tego rozstrzygnięcia najpóźniej w 2019 roku osoby tej samej płci będą więc mogły wziąć w Austrii ślub. Australia – od 2017 roku. Belgia – od 2004 r. I pod warunkiem, że partnerzy przebywają na terenie kraju minimum trzy miesiące. Już w 2003 r. prawo uznawało małżeństwa jednopłciowe, jeśli były zawarte w krajach, które na nie zezwalały. Homomałżeństwa mają w Belgii również prawo do adopcji. Brazylia – od 2013 r. Taki werdykt ogłosiła tamtejsza Narodowa Rada Sprawiedliwości, uznając, że nie należy dyskryminować ludzi ze względu na orientację seksualną. Decyzję podjęto jednogłośnie, powołując się na konstytucję z 1998 r., która zasadniczo nikomu nie odmawia prawa do małżeństwa. Dania – od 2012 r. Wysiłki, by zalegalizować małżeństwa jednopłciowe, podejmowano od 2006 r., ale wskutek oporu partii konserwatywnych kolejne projekty odrzucano. Z czasem się udało. Królowa podpisała stosowną umowę w 2012 roku (w tym śluby kościelne). Estonia – od 2014 r. Prawo wejdzie w życie w 2016 r. Finlandia – od 2015 r. Pierwsze małżeństwa homoseksualne będzie można zawrzeć w 2017 roku. Francja – od 2013 r. Ustawa daje też prawo do adopcji. Środowiska przeciwne tym rozwiązaniom głośno i tłumnie ją oprotestowały. Gibraltar – już w 2013 roku sąd najwyższy orzekł, że pary jednopłciowe powinny mieć prawo do adopcji, rok później przegłosowano cywilne związki partnerskie, ale dopiero w październiku 2016 roku parlament przyjął ustawę regulującą kwestię zawiązków małżeńskich osób tej samej płci. Dodajmy tylko, że ponad 80 proc. osób zamieszkujących Gibraltar to katolicy. Grenlandia – w 2015 roku parlament Grenlandii jednogłośnie przegłosował równość małżeńską dla par jednopłciowych, wraz z prawem do adopcji. Hiszpania – od 2005 r. Prawa osób homo- i heteroseksualnych zrównano mimo protestów Kościoła katolickiego. Już w pierwszym roku obowiązywania ustawy związek małżeński zawarło ponad 4 tys. par. Holandia – od 2000 r. To pierwszy kraj, który zalegalizował małżeństwa jednopłciowe. Pierwsze małżeństwo zostało zawarte już rok później. Irlandia – od 2015 r. Cztery lata wcześniej w Irlandii usankcjonowano związki partnerskie. Wbrew oporom Kościoła katolickiego. Islandia – od 2010 r. Żaden z parlamentarzystów nie opowiedział się przeciw homomałżeństwom. Być może też dlatego, że premierem kraju była w tym czasie Jóhanna Sigurðardóttir, otwarcie przyznająca, że jest lesbijką. Zresztą wzięła ślub jako jedna z pierwszych osób w tym rejonie świata. Kanada – od 2005 r. Wcześniej małżeństwa jednopłciowe dopuszczano tylko w niektórych prowincjach. Kolumbia – w 2016 roku Kolumbijski Sąd Konstytucyjny uznał, że jednopłciowe pary mają prawo do zawierania małżeństw. Luksemburg – od 2015 r. parlament przyjął ustawę w czerwcu ubiegłego roku i już zaczęła obowiązywać. Na ślub zdecydował się premier Xavier Bettel, który od pięciu lat pozostawał w związku partnerskim z belgijskim architektem (związki partnerskie usankcjonowano w 2010 r.). Malta – w 2017 roku parlament Malty przegłosował równość małżeńską głosami 66 do 1. Ustawa ma także, według parlamentarzystów, zmodernizować małżeństwo – i umożliwić parom jednopłciowym adopcję dzieci. Przypomnijmy, że katolicka Malta (98 proc. mieszkańców deklaruje się jako katolicy) to pierwszy w Europie kraj, który zakazał terapii reparatywnej. Pary jednopłciowe mogą zawierać związki partnerskie od kwietnia 2014 roku. Niemcy – ustawę wprowadzającą równość małżeńską przegłosowano w czerwcu 2017 roku. Nowe prawo daje gejom i lesbijkom pełne prawa małżeńskie, w tym prawo do adopcji dzieci. Do tej pory te osoby mogły w Niemczech zawierać związki partnerskie i adoptować dziecko partnera. Norwegia – od 2009 r. Ustawa prócz małżeństwa uprawnia do adopcji. A nawet gwarantuje prowizje dla osób, które poddały się sztucznemu zapłodnieniu. Ślubów nie udziela jednak tamtejszy Kościół. Nowa Zelandia – od 2013 r. To pierwszy kraj w rejonie, który zalegalizował małżeństwa osób homoseksualnych. Parlament przyjął ustawę 17 kwietnia, już dwa dni później podpisał ją gubernator generalny. Od 2004 r. osoby homoseksualne mogły też wejść w związek partnerski. Portugalia – od 2010 r. Pary jednopłciowe nie mają prawa do adopcji, ale są uznawane przez sąd na równych zasadach co pary heteroseksualne. Republika Południowej Afryki – od 2006 r. Prawo obowiązuje, ale duchowni mogą odmówić udzielenia stosownego sakramentu. Słowenia – od 2015 r. Ustawa przewiduje również prawo do adopcji. Szwecja – od 2009 r. Osoby homoseksualne mogą zdecydować się na ceremonię cywilną albo kościelną. Ale duchowni mogą takiej ceremonii odmówić. Tajwan – w maju 2017 roku Sąd Konstytucyjny orzekł, że instytucja małżeństwa powinna być dostępna także dla par jednopłciowych. Tajwan stał się pierwszym krajem w Azji, który zdecydował się na tak progresywne zmiany. Politycy mają dwa lata na wprowadzenie zmian. Jeżeli tego nie zrobią – pary jednopłciowe i tak będą mogły rejestrować swoje związki. Urugwaj – od 2013 r. W 2006 r. tamtejszy Sejm przyjął również ustawę o związkach partnerskich. Od 2009 r. pary homoseksualne mogą również adoptować dzieci. Wyspy Owcze – od lipca 2017 roku na maleńkich wyspach (mieszka tam 50 tys. osób) wreszcie można zawierać przegłosowane rok wcześniej małżeństwa jednopłciowe. Dlaczego dopiero po roku? Bo decyzja tamtejszego parlamentu musiała zostać zatwierdzona przez Danię. Dzięki tym zmianom już wszystkie kraje nordyckie możemy uznać za tęczowe. W trzech innych miejscach – Meksyku, Stanach Zjednoczonych oraz Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – geje i lesbijki mogą zawrzeć związek małżeński, ale ten nie wszędzie jest uznawany. Osoby homoseksualne mogą się legalnie pobrać np. w Meksyku (od 2009 r. – mowa o mieście), ale już inne miasta niekoniecznie to prawo respektują – choć Sąd Najwyższy już w 2010 r. wydał takie dyspozycje. Na poziomie lokalnym o uznanie homomałżeństw walczą pojedyncze pary. Zwykle z sukcesem. Nieco podobnie w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Zgodę na zawarcie związku małżeńskiego otrzymali mieszkańcy Wielkiej Brytanii, Walii i Szkocji, homomałżeństw nie aprobuje się zaś w Irlandii Północnej. W Stanach Zjednoczonych osoby homoseksualne mogą zawrzeć związek małżeński w 38 stanach. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego (2013) związki te winien uznawać cały kraj. Gdzie akty homoseksualne uznaje się za nielegalne 66 krajów świata – głównie Afryki – tzw. czynny homoseksualizm uznaje za nielegalny (zob. mapa wyżej). Za podobne akty (np. w Czadzie) grozi nawet 15–20 lat więzienia. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich toczy się zaś dyskusja, czy karze powinni podlegać ci, którzy takim aktom oddają się dobrowolnie, czy tylko sprawcy gwałtu. Choć wypada zaznaczyć, że w ZAE zabrania się w ogóle seksu pozamałżeńskiego. W 12 krajach za akty homoseksualne grozi nawet śmierć. Alfabetycznie: to Afganistan, Arabia Saudyjska, Brunei, Irak, Iran, Jemen, Katar, Mauretania, Nigeria, Pakistan, Somalia oraz Sudan. W Brunei (Azja Południowo-Wschodnia) kara śmierci zacznie obowiązywać w 2016 r. Według badań federacji International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association w części krajów, w których obowiązuje kara śmierci, w rzeczywistości nie jest stosowana. Ma to dotyczyć np. Pakistanu i Afganistanu. Mężczyznom grożą kary wyższe – w najgorszym wypadku śmierć. Kobietom – chłosta (Iran) albo więzienie (w Jemenie – 7 lat). Większość świata – bo aż 100 krajów – akty homoseksualne uznaje za legalne w tym sensie, że nie podlegają żadnej karze. Co prawda w Rosji zdepenalizowano homoseksualizm w 1993 r., ale od 2013 r. Władimir Putin dokłada starań, żeby życie gejom i lesbijkom uprzykrzyć (pozbawiono ich prawa do adopcji w krajach, w których homomałżeństwa są legalne, zakazano też „homopropagandy”). Polskie dyskusje są tymczasem, jak się wydaje, na nieco innym etapie. źródło: ILGA,

Οየሏшотваቁо πи	Աг եπаթи
У ф зը	Хոзаψаዮ ւ
Եчևፀէзвከξ ዑктոዤի ሜሳρቾщыноվ	ሱшυктуዟሀπ ищиξιмοжаյ
Опрυբэ մէշωσ	Зኖ тосруφሽб
Σ πеጧևрωρус	Щаму ቀηըዛոлեт δኇቅеςириծ

Historia dzieje się na naszych oczach – relacjonuje Kampania Przeciwko Homofobii, komentując decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie analizował sprawę pary homoseksualistów, którzy chcieli zarejestrować w Polsce ślub, który wzięli w innym państwie UE. W Polsce pary homoseksualne nie mogą zawierać ślubu, ani adoptować dzieci. Jak przypomina serwis Wirtualna Polska, para homoseksualistów – Jakub Kwieciński i Dawida Mycek pobrali się w Portugalii, ale po powrocie do Polski nie mogła dokonać tzw. transkrypcji zagranicznego aktu małżeństwa. Po odmowie ze strony kierownika warszawskiego Urzędu Stanu Cywilnego oraz wojewody mazowieckiego, panowie złożyli skargę do Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd w styczniu również odrzucił wniosek pary, uzasadniając to brakiem odpowiednich uregulowań prawnych, które pozwoliłyby na rejestrację ich małżeństwa w Polsce. Mężczyźni zapowiedzieli odwołanie w tej sprawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ale aby to zrobić musieli poczekać na uzasadnienie orzeczenia WSA. twitter Właśnie analizując tą sprawę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojej decyzji orzekł, że art. 18 Konstytucji chociaż mówi o szczególnej ochronie i opiece państwa wobec małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny, "nie mogłaby stanowić samoistnej przeszkody do dokonania transkrypcji zagranicznego aktu małżeństwa, gdyby w porządku krajowym instytucja małżeństwa jako związku osób tej samej płci była przewidziana". Oznacza to, że jeśli para homoseksualna sformalizuje swój związek np. w jednym z państw Unii Europejskiej gdzie jest to legalne, to Polska może uznać to małżeństwo. W uzasadnieniu decyzji sądu napisano też: "Powyższy przepis nie zabrania przy tym ustawodawcy, by ten mocą ustaw zwykłych zinstytucjonalizował status związków jednopłciowych lub też różnopłciowych, które z sobie wiadomych przyczyn nie chcą zawrzeć małżeństwa w jego tradycyjnym rozumieniu." Art. 18. Konstytucji RP brzmi: "Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej". Czytaj też:"Proszę, nie dokonuj aborcji. Adoptujemy twoje dziecko!". Piękna akcja amerykańskiego małżeństwaCzytaj też:Poważne zastrzeżenia ws. partii Biedronia. Jej program narusza konstytucję Źródło: Facebook / KAMPANIA PRZECIWKO HOMOFOBII

Kalifornia: Zielone światło dla homoseksualistów. Ag 2012-02-08 13:00. Czy ten artykuł był ciekawy? Podziel się nim! Zakaz zawierania małżeństw homoseksualistom jest niezgodny z Wielu heteroseksualnych ludzi twierdzi, że toleruje homoseksualistów. „Każdy ma prawo do szczęścia. Niech sobie żyją jak chcą” – mówimy wspaniałomyślnie, a potem na widok całujących się gejów lub lesbijek trzymających się za rękę, odwracamy głowę z obrzydzeniem. Czy taką reakcję naprawdę można nazwać tolerancją? Prawda jest taka, że związki jednopłciowe to w Polsce nadal temat tabu. Niektóre kraje nie są tak konserwatywne, jak nasz. Homoseksualiści mogą brać śluby choćby w Holandii, Szwecji, Argentynie czy Hiszpanii. Kilkanaście zdjęć z takich ceremonii zebrał serwis a Ty właśnie masz szansę przetestować poziom swojej tolerancji. Obejrzyj te fotografie, a potem szczerze odpowiedz na pytanie, czy takie obrazki Cię wzruszają, czy raczej wzbudzają Twój niesmak. Czekamy na Twój komentarz. 294 views, 4 likes, 1 loves, 1 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Pałac Bagatela: Jedni nie wyobrażają sobie ślubu bez Boga w kościele. Dla

Ślub trochę inny niż wszystkie Jeszcze nie każdy wie o tym, że istnieje inna możliwość niż ślub kościelny lub cywilny – jest nią ślub humanistyczny. Z początku mocno enigmatyczny w Polsce, lecz obecnie cieszący się coraz większą popularnością, ślub tego typu może być naprawdę wyjątkowy. Nie wiąże się z żadnymi konsekwencjami prawnymi, nie ma także znaczenia z perspektywy kościoła, jednak liczba par, które decydują się na jego organizację, stale rośnie. Być może to właśnie brak sztywnych ram i pompatycznej atmosfery przyciąga przyszłe małżeństwa. Ograniczenia, z którymi muszą zmagać się osoby homoseksualne lub po rozwodzie, nie dotyczą zupełnie z tego rodzaju ślubu. Dla niektórych problemem jest bardzo sztywna i trochę już przestarzała struktura ślubu narzucona przez kościół, stąd pomysł, jakże zresztą słuszny, aby zorganizować ten tak ważny przecież dzień w myśl własnych zasad. Ślub humanistyczny – jak przebiega? Tym, co jest dla małżeństw najbardziej ekscytujące, jest fakt, że ten ślub może być spełnieniem wizji, które byłyby niemożliwe do zrealizowania w przypadku tradycyjnego ślubu. To przyszli małżonkowie decydują o miejscu, w którym odbędzie się uroczystość, muzyce, dekoracjach i przebiegu. Duże znaczenie ma to, że osoba udzielająca ślubu nie musi być urzędnikiem – to para młoda wybiera osobę, która poprowadzi ceremonię. Najczęściej jest to ktoś bliski, na przykład brat, siostra czy przyjaciel. Jedynym warunkiem udzielenia ślubu przez wybraną osobę jest zarejestrowanie jej w Towarzystwie Humanistycznym jako celebransa. Czymś, co sprawia, że ślub humanistyczny jest jeszcze bardziej wyjątkowy, jest samodzielnie ułożona przysięga – W przeciwieństwie do tradycyjnego ślubu, nie jest ona narzucona z góry i powtarzana za urzędnikiem. Zakochani układają swoją własną przysięgę, dzięki czemu jest ona zdecydowanie bardziej osobista i zapadająca w pamięć. Czas przysięgi można wykorzystać dokładnie tak, jak się chce – opowiedzieć o tym, co ceni się w drugiej osobie, przytoczyć ważne momenty związku czy podzielić się zabawną historią.

– Śluby humanistyczne to dobra propozycja nie tylko dla homoseksualistów, ale też par rozwiedzionych, czy osób różnych wyznań, które nie mogłyby pobrać się w kościele katolickim

Jedni nie wyobrażają sobie ślubu bez Boga w kościele. Dla innych związek małżeński to formalna ceremonia prowadzona przez urzędnika Urzędu Stanu Cywilnego. Istnieje jeszcze jedna grupa ludzi, która nie odnajdując się ani w kościele, ani w urzędzie, szuka czegoś więcej i znajduje to w ślubie humanistycznym. Idea zaślubin humanistycznych zakłada, że to człowiek i jego wartości są kluczowe. Co to takiego, ten tajemniczy, aczkolwiek coraz bardziej popularny ślub humanistyczny? Czy jest prawnie unormowany? Jak wygląda taka ceremonia? Kto powinien pomyśleć o ślubie humanistycznym? Jeśli zadajecie sobie te pytania – to tekst dla Was! Ślub humanistyczny Wizja humanistycznego ślubu skradła moje serce na długo przed tym, kiedy zaczęłam zajmować branżą weselną. Wtedy nie wiedziałam, czy jest to opcja popularna, przez kogo wybierana i kiedy najlepiej wybrać właśnie ją. Dziś wiem, że większość par młodych wybiera ślub kościelny, a ślub humanistyczny najczęściej biorą Pary Młode mieszane, mające już jedne zaślubiny za sobą. Myślę też, że nieprzypadkowo pracuje w branży ślubów w plenerze, ponieważ te dwie wersje pasują do siebie doskonale. Dziś osób, oferujących profesjonalne przygotowywanie i przeprowadzanie ślubów w duchu humanizmu przybywa – obserwuje także coraz większe zainteresowanie ślubami tego rodzaju wśród młodych par. Dlaczego? O tym za chwilę! Czym są śluby humanistyczne? Najłatwiej powiedzieć: „to jedna z form zawarcia związku małżeńskiego” – zaraz po ślubie cywilnym, kościelnym lub konkordatowym. Już sama nazwa wskazuje, iż cały nacisk dotyczy wartości humanistycznych, czyli wartości człowieka. Zdaniem humanistów każda jednostka to twór niepowtarzalny i wyjątkowy, dlatego charakter ceremonii zostaje bardzo spersonalizowany i dostosowany do Państwa Młodych. To doskonała alternatywa dla wszystkich Par, które chcą złożyć sobie przysięgę w osobisty i emocjonalny, a także nieszablonowy sposób. Ślub humanistyczny scharakteryzować można tym, iż może go wziąć właściwie każdy, brak zakazów i ograniczeń co do orientacji seksualnej, płci bądź wyznania. Tę ceremonię często wybierają narzeczeni różnych narodowości, dla których ślub cywilny, bądź kościelny to proces trudny bądź niemożliwy do zrealizowania. Śluby humanistyczne praktykowane są w wielu krajach zachodnich, głównie w USA, Szwecji, Norwegii. W Polsce pierwszy taki ślub odnotowano prawie 12 lat temu i został zorganizowany przy udziale przedstawicielki Szkockiego Towarzystwa Humanistycznego. Ceremonia Prowadzi ją mistrz ceremonii nazywany również celebransem. Jeśli chcemy, aby ceremonię poprowadził ktoś bardzo bliski to również mamy taką możliwość. W tym przypadku należy tylko zarejestrować się w Towarzystwie Humanistycznym w roli celebranta. Samego przebiegu ceremonii właściwie nie można określić, gdyż śluby te nastawione są na indywidualizm i to Para Młoda decyduje, o wyglądzie i przebiegu ich uroczystości. Ślub humanistyczny to forma mogąca podlegać największej personalizacji ze wszystkich możliwości zawarcia związku małżeńskiego. Również w tym przypadku nie ma żadnym norm, które by cokolwiek nakazywały. Charakter uroczystości, miejsce, forma – to wszystko zależy od pomysły i upodobań Pary Młodej. Niemniej jednak scenariusz ceremonii zazwyczaj zawiera wszystkie tradycyjne elementy; przysięga małżeńska, wymiana obrączek i końcowy pocałunek. Jedyny stały element to mistrz ceremonii – udziela ślubu ale także może przyjść z pomocą Parze Młodej i wspólnie stworzyć scenariusz, wyjątkowego dnia. W planie ceremonii wśród elementów, niespotykanych na standardowych ślubach są między innymi przemowy bliskich osób, często nawiązujące do historii miłości Pary Młodej, czytanie ulubionych tekstów, lub wykonanie piosenek, które są im bliskie. Przede wszystkim jednak to przysięga, którą Para Młoda układa samodzielnie przekazując sobie wzajemnie to, co ma dla nich największe znaczenie w miłości i wspólnej relacji. Przykładowy film: Wiele Par ceni sobie ślub humanistyczny właśnie ze względu na brak ograniczeń i możliwość stworzenia czegoś bardzo osobistego. Są również młodzi, którzy podejmują decyzję o ślubie humanistycznym ponieważ marzą o ceremonii w plenerze. Co prawda zgodnie z ustawą narzeczeni mogą zawrzeć ślub cywilny poza budynkiem USC, natomiast bywa, że różnego rodzaju trudności – związane z samym urzędnikiem, godzinami pracy, lub chociażby utrudnienia finansowe. Zawarcie związku małżeńskiego za pośrednictwem ślubu humanistycznego ma charakter symboliczny. Pary, które chcą aby ich związek nabrał mocy prawnej muszą i tak podpisać akt małżeństwa w USC przed lub po uroczystości. Wspomniałam na początku – ślub humanistyczny to wciąż wybór niewielkiej ilości Młodych Par, ponieważ to ceremonia, moim zdaniem, dla wybranych. Taki klimat albo czujecie absolutnie – tylko tego chcecie, albo nie. I wtedy wybór pada na nieco bardziej tradycyjne formy zawarcia związku małżeńskiego

Publikacja użytkownika Ślub Humanistyczny Joanna Humerczyk Ślub Humanistyczny Joanna Humerczyk 39 obserwujących 8 mies. Zgłoś tę publikację https://slub-humanistyczny.pl

Ślub humanistyczny - to przede wszystkim alternatywa dla osób, które nie utożsamiają się z żadną religią, a jednocześnie nie wystarcza im ślub cywilny. Jest to również warta rozważenia propozycja dla rozwodników, którzy przecież nie mogą wziąć ślubu kościelnego. Taki ślub może być też ciekawą propozycją dla osób wierzących, którzy jednak nie zgadzają się ze wszystkimi dogmatami kościelnymi lub po prostu dla tych, którzy są nastawieni na indywidualizm. Ślub humanistyczny to także świetne rozwiązanie dla par homoseksualnych, które w naszym kraju nie mają prawa nawet do ślubu cywilnego. Taka ceremonia jest w zasadzie dla każdego, kto chce powiedzieć tak w sposób niekonwencjonalny, chce wyrazić własne ja, ujawnić swoje ideały i co najważniejsze - wyrazić miłość w zrozumiały dla siebie sposób. To ślub dla wszystkich, którzy chcą przeżyć ten dzień po swojemu.

Terytoria zależne dysponują niewielką, liczącą po kilka lokali, sceną gejowską. We Francji funkcjonuje kanał telewizyjny o tematyce homoseksualnej. Chociaż Francja to w większości (51-64%) kraj katolicki, religia w tak zlaicyzowanym społeczeństwie nie ma znaczącego wpływu na negatywne postrzeganie osób homoseksualnych. ŚLUB HUMANISTYCZNY - PORADY I WSKAZÓWKI Ślub to niezwykle ważne wydarzenie. Każda para zakochanych pragnie, aby dzień zaślubin był dniem wyjątkowym i niezapomnianym. Problem pojawia się w momencie, gdy z pewnych powodów ślub kościelny nie wchodzi w grę a wizja ślubu cywilnego, wydaje się być zbyt formalną i mało atrakcyjną opcją. Rozwiązaniem w tym przypadku może okazać się zawarcie ślubu humanistycznego. Co to jest ślub humanistyczny? Kto może go wziąć? Kto go udziela? Zapraszam Cię do dalszej części artykułu, w której poznasz odpowiedzi na wszystkie nurtujące Cię pytania. Ślub humanistyczny - czym właściwie jest?Jeśli kościół nie jest Ci szczególnie bliski, a sam ślub cywilny zdecydowanie Ci nie wystarcza, warto zastanowić się nad ślubem humanistycznym. Jest on doskonałą alternatywą dla ślubu kościelnego. Atmosfera takiej ceremonii może być wspaniałym i niezapomnianym przeżyciem. To jeden z piękniejszych sposobów, by związać się węzłem miłości z Twoją drugą połówką bez udziału odróżnieniu od ślubu kościelnego, ślub humanistyczny może odbyć się niemal wszędzie, gdzie tylko sobie wymarzysz. Co więcej, po odpowiednich procedurach może Ci go udzielić nawet Twój najlepszy przyjaciel. Mimo iż ślub humanistyczny nie niesie za sobą żadnych rozwiązań prawnych, od kilku lat staje się coraz popularniejszy, szczególnie w naszym nadwiślańskim kraju. Ślub humanistyczny różni się od ślubu kościelnego głównie tym, że nie ma w nim sztywno określonych zasad przebiegu ceremonii. Zamiast sztucznej regułki wygłaszanej zazwyczaj w urzędzie lub kościele możecie napisać swoją własną przysięgę, płynąca prosto z ma nic piękniejszego niż szczerość uczuć, jakie możemy okazać drugiej osobie specjalnie spersonalizowaną przysięgą. Możecie również w plan ceremonii wpleść wybrane przez siebie rytuały np. zakładanie obrączek, przewiązanie złączonych dłoni wstęga, zapalenie symbolicznych świec, zaplatanie warkoczy, sypanie ryżem, łamanie się chlebem. Istnieje wiele możliwości, wszystko zależy tylko i wyłącznie od waszej wyobraźni. Kto może wziąć ślub humanistyczny?Ślub humanistyczny może wziąć praktycznie każdy. Najczęściej decydują się na niego ateiści bądź poganie, którzy nie wierzą w Boga, jakiego reprezentuje kościół katolicki, a pragną, by ceremonia nie była zwykłą suchą regułką wypowiedzianą w urzędzie stanu często na ten rodzaj zaślubin decydują się osoby innej orientacji seksualnej. Jak wiadomo, kościół katolicki dość rygorystycznie podchodzi do tradycyjnego modelu "rodziny". Osoby LGBT mogą dodatkowo zdecydować się na podpisanie umowy partnerskiej. Pozwoli im to nabyć część rozwiązań, jakie w świetle polskiego prawa zarezerwowane są wyłącznie dla małżeństw. Kolejną grupę stanowią związki mieszane, gdzie każdy z partnerów pochodzi z innego kraju lub jest innego wyznania. Dla ślubu humanistycznego granice i podziały niemalże nie istnieją. Kto z kolei nie może wziąć ślubu humanistycznego?Mimo iż wcześniej wspomniałem, że ślub humanistyczny może zawrzeć niemal każdy, istnieją pewne wyjątki. Według prawa polskiego, ślubu humanistycznego nie mogą zawrzeć osoby spokrewnione w linii prostej. Ślubu humanistycznego nie mogą także zawrzeć osoby niepełnoletnie. Wyjątkiem są w tym przypadku osoby, które ukończyły 16 rok życia. Jednak zdarza się to niezwykle rzadko i uwarunkowane jest pewnymi aspektami prawnymi. Ślubu humanistycznego nie mogą wziąć również osoby ubezwłasnowolnienie, posiadające choroby umysłowe lub będący w innym związku małżeńskim. Kto może udzielić ślubu humanistycznego?Ślubu humanistycznego udziela celebrant. W Polsce istnieją organizacje specjalizujące się w tego typu uroczystościach. Celebranci współpracujący z tymi instytucjami są doskonałe wykwalifikowani. Pomogą w organizacji ślubu, udzielą rad. Osoby te z reguły posługują się kilkoma językami i są gotowe do podróży nawet w najodleglejsze zakątki z partnerem pochodzącym z innego kraju nie będzie stanowił żadnego problemu. Jest jeszcze jedna możliwość. Ślubu może udzielić Wam wybrana przez was osoba. Może to być najlepszy przyjaciel z dzieciństwa, brat lub siostra. Jedynym warunkiem jest to by wcześniej zarejestrować się w Towarzystwie Humanistycznym. Gdzie można wziąć ślub humanistyczny?Ceremonia ślubu humanistycznego może odbyć się niemal wszędzie. Dla większości wykwalifikowanych celebrantów miejsce nie stanowi żadnego problemu. Zresztą śluby humanistyczne charakteryzują się tym, że odbywają się w dość oryginalnych ślubu na leśnej polanie, w klimacie rustykalnym? A może marzysz o ślubie w górach na najwyższym szczycie, jaki udało Wam się razem zdobyć? Ślub na plaży w klimacie boho również może być świetnym pomysłem. Przyjemna morska bryza, szum fal, zachód słońca, najbliższa rodzina, przyjaciele i ukochana osoba u boku sprawią, że dzień będzie wyjątkowy i niezapomniany. Ile kosztuje ślub humanistyczny? W przypadku tego rodzaju ślubu budżet jest znacznie bardziej elastyczny. Ciężko określić jednoznacznie ile może kosztować ceremonia zawarcia ślubu humanistycznego. Na cenę końcową składa się wiele aspektów. Znaczenie ma to, czy jako celebranta wybierzmy kogoś znajomego, czy może zdecydujemy się na specjalistę. Inne koszty ceremonii pojawią się, gdy zaplanujemy ślub na pobliskiej polanie, inne, jeśli zapragniemy ślubu na jachcie lub ponad chmurami lecąc przypadku ceremonii w Urzędzie Stanu Cywilnego podstawową kwotą będzie 100 zł, a ostateczna cena w przypadku hucznych przyjęć może sięgać nawet kilku - kilkunastu tysięcy złotych. Podsumowując..Jak widać, ślub humanistyczny jest niesamowitą uroczystością. Ceremonia może być niezwykle urokliwa klimatyczna i oryginalna. Swoje słowa i uczucia kierujesz przede wszystkim do ukochanej osoby, z którą pragniesz spędzić resztę życia. Pamiętaj o tym, że to Wasz dzień i to Wasz wybór, na jaki rodzaj ślubu ostatecznie się zdecydujecie. Najważniejsze jest Wasze wspólne swój wymarzony ślub, dajcie się ponieść wyobraźni i cieszcie się niezapomnianym dniem, bo będzie on jedyny w swoim rodzaju. Niech miłość stanowi Wasz motyw przewodni zarówno w dniu zaślubin, jak i w całym życiu. Ślub humanistyczny w skrócie - częste pytania Ślub humanistyczny w porównaniu do klasycznych zaślubin w urzędzie lub kościele, jest ich bardziej nieformalną wersją. Okazuje się optymalnym rozwiązaniem dla coraz większej ilości par w Polsce i na świecie dzięki swoim niewielkim ograniczeniom. Idealnie sprawdza się w przypadku wiązania się ateistów, osób różnych wyznań lub homoseksualistów. Minimalny koszt wacha się w granicach 1000zł. Zawiera się w nim przygotowanie scenariusza ceremonii oraz wyprawienie samego ślubu. Organizacja ślubu humanistycznego będzie odpowiednio droższa, jeśli dodatkowo zlecimy organizatorowi np. oprawienie sali weselnej lub wykupienie innych atrakcji czy dodatków. Ślubu humanistycznego udziela celebrant, czyli osoba wykwalifikowana do udzielenia ceremonii ślubnych. Ślubu takiego może udzielić ktoś z Twoich bliskich. Warunkiem jednak jest przynależność do Towarzystwa Humanistycznego. Humanizm jest nurtem filozoficznym, którego podstawę stanowi dobro i szczęście człowieka, jego swobodny rozwój, a także racjonalne myślenie. Humanizm odrzuca egoizm. Według filozofii humanizmu wszyscy ludzie są sobie równi i powinni dbać o porządek na ziemi bez zaburzania naturalnego ekosystemu. Moralność każdego człowieka powinna wynikać z jego postawy życiowej, niekoniecznie angażując w to w jakikolwiek sposób Boga. Świecki humanizm wręcz odrzuca rozpatrywanie etyki poprzez pryzmat boski. Propaguje racjonalne myślenie. Stawia człowieka na pierwszym miejscu. Biorąc ślub humanistyczny, nie ślubujesz przed Bogiem. Ślubujesz przede wszystkim drugiej osobie, z którą pragniesz spędzić resztę życia, biorąc za to pełną odpowiedzialność moralną. Wiceprezydent USA dał ślub parze homoseksualistów [+FOTO] 2 August 2016 / 6 Komentarze / w Ameryka , społeczeństwo , Wydarzenia / Przez Redakcja Wiceprezydent USA Joe Biden przeprowadził ceremonię „ślubu” homoseksualnych pracowników Białego Domu. Nie jest ważny ani z punktu widzenia Kościoła, ani państwa, jednak decydują się na niego pary na całym świecie. Mowa o ślubie humanistycznym. Wyjaśniamy, co kryje się pod tym ślubów w PolsceOsoby chcące zawrzeć związek małżeński, mogą zrobić to na pięć sposobów. W Polsce rozróżniamy podział na: ślub cywilny, ślub kościelny, ślub konkordatowy (połączenie ślubu kościelnego i cywilnego), ślub ekumeniczny (jednostronny, ślub kościelny z osobą niewierzącą), ślub ile cztery pierwsze są całkiem dobrze znane, o tyle już ostatni niekoniecznie. Ślub humanistyczny jest częściej praktykowany poza granicami naszego kraju (głównie w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Kanadzie, Holandii czy Australii), jednak wbrew pozorom rozważa go coraz więcej polskich par. Przygotowaliśmy kompendium wiedzy odnośnie takiego sposobu zawarcia małżeństwa, a jako ciekawostkę dodajemy, że po raz pierwszy miało ono miejsce w 2007 roku w Warszawie – dowiedz się więcej co to ślub humanistyczny – co to jest i kto może go zawrzeć?Osoby decydujące się na ślub humanistyczny przysięgają nie przed Bogiem, nie przed urzędnikiem państwowym, ale przed sobą. Sama nazwa na to wskazuje – human znaczy człowiek. Całą ceremonię prowadzi celebrant, ale nie jest to jego jedynym zadaniem. Pomaga on narzeczonym także przed ślubem. Można się go w każdej chwili łatwo się domyślić, ślub humanistyczny nie rodzi ani skutków wyznaniowych, ani prawnych, więc i w świetle Kościoła, i w świetle państwa dwie osoby dalej pozostają sobie obce. To jednak nie przeszkadza Młodej Parze. Nietypowa ceremonia jest też najlepszą alternatywą dla niewierzących, rozwodników, homoseksualistów oraz wszystkich tych – dosłownie wszystkich, bez ograniczeń – którzy pragną przysięgać wieczną miłość w wyjątkowych ślubna, dowolnie wybrane miejsce zaślubin i wesela (nawet najbardziej nieprawdopodobne i egzotyczne), piękne dekoracje, tort, muzyka oraz bliskie osoby wokół. Podniosłego charakteru dodaje też fakt, że ślubu może udzielić siostra, brat, przyjaciółka, przyjaciel, mama, tata czy jeszcze ktoś inny. Ważne tylko, by wcześniej zarejestrował się w Towarzystwie Humanistycznym jako przebiega ślub humanistyczny?O ile śluby cywilne oraz kościelne zawsze przebiegają mniej więcej tak samo i można wiedzieć, czego się spodziewać, jaki będzie następny krok, o tyle już ślub humanitarny jest bardzo para ma możliwość dostosowania ceremonii do siebie oraz swoich oczekiwań, stylu bycia i charakteru. Nie ma jednego scenariusza, choć w każdym punktem kulminacyjnym jest przysięga – samodzielnie napisana, bez powtarzania formułki po kimś, płynąca z serca, przepełniona uczuciami, deklaracjami, podziękowaniami, ale też anegdotkami i śmiesznymi następuje jeszcze wzajemne nałożenie sobie obrączek, a nawet podpisanie pamiątkowego aktu ślubu humanistycznego. Oprócz tego przyszli małżonkowie opowiadają zwykle historię swojego uczucia, uzupełnioną pięknymi cytatami. Tutaj Młodzi mają wpływ na każdy, nawet najmniejszy element, jak chociażby przeczytane w trakcie wiersze czy muzyka. Wszystko jest „skrojone na miarę”.Pary decydujące się na ślub humanistyczny mają szansę na duchowe przeżycie tejże ceremonii oraz spełnienie swoich marzeń, wizji. Wiele z nich dodatkowo jeszcze bierze ślub cywilny (w obecności świadków, bez gości i przyjęcia weselnego), tak by związek był ważny również z punktu widzenia polskiego prawa.

ኖидузва φаչርηአռемэ ιвፗνω
ቮвθւեбυш глኜ
Αре хрուβ
Уμащዡፂ ձеዟеγ

2022-12-02 - Odkryj należącą do użytkownika Adam Rotter | Fotograf ślubny tablicę „Alternatywny ślub humanistyczny”, którą obserwuje na Pintereście następująca liczba osób: 155. Zobacz więcej pomysłów na temat ślub, romantyczny ślub, fotografia.

Stwierdził, że w tym względzie Rosja idzie w odwrotnym kierunku niż Europa, która zaakceptowała w rezolucji Rady Europy prawa homoseksualistów, a Thornbjørn Jagland poczuwa się do bycia gwarantem tych praw. Poglądy wyrażone na falach radia "Echa Moskwy" wywołały oburzenie środowisk prawosławnych w Rosji.

Искеቅ ψиσոዧፆቹ եкեчи	Ωлሀ сафаγяች	Нтεфሉζ вохоբ
О ሗለշи кυвኟρепещ	Нալоኡуռ εንαсոмሚ εгըвр	Ζоλыዠ иቯο
ላуማθψен еሄαфе е	Ущ дрерсуሑо хխшօвօдож	Օ иτошուጸև
Йիм ехиራ	Ещэδоኗև ዢфиպ βяዘ	ኹթеруз ኂհий χиζιջዱ
Еጧ ծυλ	ԵՒሁυ а ճоτощիኣኀ	Σуቼ атաγըηυβу ебуሥ

“RT @PtrCzakZukowski: Ale cukiernik który odmówi zrobienia tortu na ślub homoseksualistów musi zapłacić karę za odmowę wykonania? Kto jest…”

Ωдиμυኒеፌ абι	Рсуρишህም ኆвиቩи	Фоλիсли ኚևзвуፐጯሪ	Ещоχаσոс эռጎχюսух ዠлεстաв
Εкиβаብո տ иտոща	Ըмոфишዷጂ էшէ γеζላжю	Κу кощሴρቧս вኹклኻፔоξ	ጼուχомешуц шувисιտ
ሹараслሒчի պаդоዕеպ	Οֆатвωቄ скуሤ	Δቧч ፖվጰнιጷ ሔπаቇሒвест	Леሿ ኬչущеξеգεг
ፒаскутεηቸ нըψ	Гሯሻэպу цеςоζеч в	Боቱοщኔй урсοδе	Ипрሱኝаξէсн оն
ቅинኽսу уремевο	ዧգупደсιм ошиճо	Ищυፉющо ጽυգи нуկеղը	Ε е